Diecezje, zakony, zgromadzenia, instytuty, indywidualne formy życia konsekrowanego
Antoninki


Pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr Opieki Społecznej pod wezwaniem św. Antoniego
Adres domu głównego: ul. św. Józefa 1/3, 50-329 Wrocław antoninki@o2.pl tel. +43 843-34-42
Kontakt do referatu powołań: https://www.facebook.com/siostryantoninki
Referent powołaniowy: s. Barbara Bogusz, antoninki.powolania@wp.pl, +48 735-400-804
Założyciel: s. Innocenta Katarzyna Rzadka
Data powstania: 08.12.1933
Duchowość: franciszkańska
Opis: Charyzmatem zgromadzenia, poza chwałą Bożą i uświęceniem własnym, jest opieka nad osobami chorymi i biednymi. Prowadzimy własne przedszkola, hospicjum. Pracujemy jako przedszkolanki, pielęgniarki, zakrystianki, organistki, katechetki oraz posługujemy pielgrzymom. Wzorem życia i cnót jest dla nas św. Antoni z Padwy.
Adresy domów:
Apostolinki


Pełna nazwa: Instytut Królowej Apostołów dla Powołań
Adres domu głównego: ul. Nowobielańska 53, 96-100 Skierniewice, www.apostolinki.pl
Kontakt do referatu powołań: www.apostolinki.pl, 46 832 37 87
Referent powołaniowy: s. Anna Juźwiak, caris2003@wp.pl
Założyciel: bł. Jakub Alberione
Data powstania: 08.09.1959
Duchowość: Duchowosć Rodziny Świętego Pawła
Opis: Jesteśmy Instytutem Zakonnym, należącym do Rodziny św. Pawła, założonym 8 września 1959 r. przez bł. Jakuba Alberione w Castel Gandolfo (Włochy). Głosząc Boga, który wzywa naśladujemy Jezusa Mistrza, Drogę, Prawdę i Życie w duchu św. Pawła Apostoła, a Maryja, Królowa Apostołów jest inspiratorką całego naszego życia.
Naszą posługą w Kościele jest Apostolstwo dla wszystkich powołań, ze szczególną troską o powołania do kapłaństwa i do różnorodnych form życia konsekrowanego.
Nasza misja posyła nas do Ludu Bożego z posługą ewangelizacji powołaniowej. Głosimy, że każde życie i całe życie jest powołaniem, troszczymy się zwłaszcza o młodych, którzy szukają sensu życia i własnego miejsca w Kościele i świecie. Modlitwa o wierność wezwanych ma szczególne miejsce w naszym życiuNasza posługa towarzyszenia, ukierunkowywania i animacji powołaniowej obejmuje również wychowawców, formatorów i osoby w trudnościach powołaniowych. Angażujemy się w przygotowywanie i rozprowadzanie pomocy powołaniowych: plakaty, kalendarze, konspekty powołaniowe, mini-media, itp.
Czynimy to po to, aby stawać się siostrami i towarzyszkami drogi dla tych, którzy przeżywają trud i radość poszukiwania odpowiedzi i wierności w powołaniu. Ksiądz Alberione z miłości wskazał nam nasze zadanie: „Wy jesteście jak kanały: kanał przewodzi wodę. Powołanie wychodzi od Boga, przechodzi przez was, które jesteście kanałami i dociera do dusz. Wola Boża jest przekazywana w sposób najczystszy, jak poprzez przewód ze złota”.
Więcej:
www.apostolinki.pl
www.paulus.org.pl
www.edycja.pl
www.paulistki.pl
www.pddm.pl
Albertynki (Prowincja Warszawska)


Pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr Albertynek Posługujących Ubogim
Jurysdykcja: Prowincja Warszawska
Adres domu głównego: ul. Kawęczyńska 4A, 03-772 Warszawa
Kontakt do referatu powołań: www.albertynki.pl, spotkania.warszawa@otworzserce.pl, +48 696 403 809
Referent powołaniowy: s. Maksymiliana Sulej, maksia7@tlen.pl
Założyciel: Św. Brat Albert Adam Chmielowski
Data powstania: 15 stycznia 1891r.
Duchowość: Franciszkańska
Opis: Zgromadzenie Sióstr Albertynek założył św. Brat Albert w Krakowie w celu niesienia pomocy najbiedniejszym i najbardziej opuszczonym bliźnim.
Więcej na stronie: www.albertynki.pl
Adresy domów:
Albertynki (Prowincja Poznańska)


Pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr Albertynek Posługujących Ubogim
Jurysdykcja: Prowincja Poznańska
Adres domu głównego: Dom Prowincjalny, ul. Ściegiennego 133, 60-304 Poznań, 61-86 720 86, spotkania.poznan@otworzserce.pl
Kontakt do referatu powołań: a target=”_blank” href=”mailto:spotkania.poznan@otworzserce.pl”>spotkania.poznan@otworzserce.pl, tel.882 135 692
Referent powołaniowy: S. FRANCISZKA ANDRZEJEWSKA, spotkania.poznan@otworzserce.pl
Założyciel: ŚW. BRAT ALBERT CHMIELOWSKI
Data powstania: 15-01-1891
Duchowość: FRANCISZKAŃSKA
Opis: www.albertynki.pl
Adresy domów:
Albertynki


Pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr Albertynek Posługujących Ubogim
Adres domu głównego: ul. Woronicza 10, 31-409 Kraków, www.albertynki.pl, +12 413 55 99
Kontakt do referatu powołań: www.otworzserce.pl, spotkania@otworzserce.pl tel. +48 664047704
Referent powołaniowy: s. Teresa Pawlak, s.teresa.p@gmail.com
Założyciel: św. Brat Albert Chmielowski
Data powstania: 15.01.1891
Duchowość: franciszkańska
Opis: Zgromadzenie opiera swoje Konstytucje na pierwotnej regule św. Franciszka z Asyżu. Św. Brat Albert zaczerpnął z duchowości franciszkańskiej umiłowanie życia ewangelicznego i tajemnicy Wcielenia, przemawiającej najmocniej w znaku Żłóbka, Krzyża i Eucharystii oraz ukochanie ubóstwa i służby ubogim. Siostry albertynki odczytują swój charyzmat, wpatrując się w namalowaną przez Ojca Założyciela ikonę Ecce Homo. Chrystus znieważony, ubiczowany, oplwany – oto człowiek. Rozdarte szaty, odsłaniające poranioną pierś Jezusa, zdają się jednak objawiać tajemnicę Bożego Serca, które wzywa, by odnajdować Boży obraz i podobieństwo w każdym człowieku. http://otworzserce.pl
Albertynka ma służyć najbardziej potrzebującym bliźnim i to tym ofiarniej, im bardziej wizerunek synostwa Bożego wydaje się być zatarty czy zagubiony, według słów Brata Alberta: im więcej kto opuszczony, z tym większą miłością służyć mu trzeba, gdyż samego Pana Jezusa zbolałego w osobie tego ubogiego ratujemy. Postawę służebnej miłości najpełniej ukazuje Chrystus w Eucharystii: skoro jest Chlebem – uczy Ojciec Ubogich – i my bądźmy chlebem. […] Dawajmy siebie samych. Albertynka winna zatem cechować się dobrocią na wzór chleba. Powinno się być dobrym jak chleb, który dla wszystkich leży na stole, z którego każdy może kęs dla siebie ukroić i nakarmić się, jeśli jest głodny.
Terenem posługi sióstr są:
przytuliska otwarte dla bezdomnych
domy opieki dla osób starszych i samotnych
domy pomocy społecznej dla dorosłych i dzieci
domy samotnej matki
kuchnie dla głodnych
hospicja dla terminalnie chorych
świetlice dla dzieci z rodzin w trudnej sytuacji
domy dla księży emerytów
praca charytatywna i pomoc w pracy parafialnej
Siostry chcą także upodobnić się do Chrystusa, który dla nas stał się ubogim. Albertyńskie ubóstwo, praca i prosty styl życia zbliża siostry do tych, którym służą.
Strój albertynki składa się z habitu, szkaplerza i welonu z ciemnoszarego materiału. Głowę i czoło osłania biały płócienny welonik. Habit (pod szkaplerzem) jest przepasany sznurem z pięcioma węzłami (symbol pięciu Ran Pana Jezusa). Przy lewym boku zawieszony jest różaniec z grubych brązowych ziaren z medalikiem.http://www.albertynki.pl/stroj.php
http://www.albertynki.pl
https://www.youtube.com/watch?v=-E0oVjx3yHE
https://www.youtube.com/watch?v=6jePyUZINWY
https://www.youtube.com/watch?v=MSUED17FbO0
Adresy domów:
Boromeuszki Mikołowskie


Kontakt do referatu powołań: www.boromeuszki.org.pl, milosierneserce@gmail.com, +32 226 22 70, www.facebook.com/Boromeuszki.SCB
Referent powołaniowy: s. M. Faustyna Zmarzły SCB, smfau2@gmail.com
Patroni Zgromadzenia: Święta Rodzina i św. Karol Boromeusz
Data powstania: 18.06.1652
Duchowość: augustiańska, św.Franciszek Salezy
Opis: Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza jest Zgromadzeniem habitowym, na prawie papieskim. Początki Zgromadzenia sięgają połowy XVII w., kiedy to w Nancy we Francji Józef Chauvenel kierując się duchem Ewangelii dostrzegł naglącą potrzebę swego środowiska dotkniętego skutkami wojen religijnych. Mimo świetnie zapowiadającej się kariery politycznej i adwokackiej, wybrał drogę posługi najuboższym, by dotrzeć do nich z miłosierną posługą. Pielęgnując osobiście chorych na dżumę, zaraził się i zmarł w 1651 r. mając zaledwie 31 lat. Józef dostrzegł potrzebę zorganizowania instytucji niosącej pomoc opuszczonym i chorym.
Zapoczątkowane dzieło Józefa kontynuował jego ojciec Emanuel, który spełniając ostatnią wolę syna przekazał 18.06.1652 r. współpracowniczkom Józefa Dom Miłosierdzia p.w. Świętej Rodziny na cele charytatywne. Data ta jest uważana za początek Zgromadzenia. Dziesięć lat później przekazał im Dom p.w. św. Karola Boromeusza. Mieszkańcy miasta zaczęli wtedy nazywać je Siostrami od św. Karola, potocznie Boromeuszkami. Siostry dostrzegły w osobie św. Karola godny do naśladowania wzór jego miłosiernej służby i obrały go na swego Patrona.
Zgodnie z aktem fundacyjnym, głównym zadaniem sióstr jest: „odwiedzać ubogich, chorych i opuszczonych, pomagać im i troszczyć się o to, by otrzymali święte sakramenty Kościoła”. Nieco później siostry objęły również nauczanie i wychowanie dzieci i młodzieży.
Charyzmatem Zgromadzenia jest życie poświęcone Bogu i bliźnim poprzez kontemplację i miłosierdzie. Składamy 4 śluby – jako pierwszy, ślub miłosierdzia, oraz śluby: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Hasło Zgromadzenia „Bóg i ubodzy” stale nam przypomina o realizacji naszego powołania. Staramy się docierać z miłosierną posługą do tych, którzy jej potrzebują: chorych, biednych, niepełnosprawnych, ludzi starszych oraz dzieci i młodzieży.
www.facebook.com/Boromeuszki.SCB
https://youtu.be/MlpYYsTlueo
https://youtu.be/ERGRvJicqOc
https://youtu.be/p4cuL35taao
Adresy domów:
Siostry Bożego Serca Jezusa


Pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr Bożego Serca Jezusa – Congregatio Sororum Divini Cordis Jesu
Jurysdykcja:
Adres domu głównego: ul. Kapitulna 4, 50-328 WROCŁAW, tel. 71 3267722, e-mail: cdc@op.pl, www.sbsj.archidiecezja.wroc.pl, www.facebook.com/SiostryBSJ
Kontakt do referatu powołań: smonika2@op.pl, 723019333
Referent powołaniowy: s. Monika Głąb, smonika2@op.pl
Założyciel: Sługa Boża Matka Gabriela Klauza
Data powstania: 3 sierpnia 1937r.
Duchowość: Ignacjańska
Opis: Charyzmat
Głównym Patronem naszego Zgromadzenia jest sam Zbawiciel, w którego Serce wpatrujemy się każdego dnia. To Serce – przebite za nas wszystkich i z miłości do nas wszystkich – wytycza drogę naszemu posłannictwu. Głównym naszym zadaniem jest zadośćuczynienie Bożemu Sercu za grzechy nasze i całego świata. Dlatego wszystkie modlitwy, prace, życiowe troski i radości – wszystko co nas stanowi – oddajemy Bożemu Sercu przemieniając to w kojący balsam dla Jego Najświętszych Ran. Natomiast słowa Pana Jezusa, które wypowiedział do Św. Marii Małgorzaty Alacoque “Przynajmniej ty kochaj mnie!” chcemy realizować w każdej chwili naszego życia. Każda z nas, na swój sposób i według swoich możliwości poprzez świadectwo swojej wiary i miłości, pragnie przybliżyć osobom, z którymi się spotyka ogrom miłości jakiej doświadcza w osobistej relacji z Chrystusem. Poprzez osobistą i wspólnotową modlitwę, poprzez rozmowy duchowe, lekturę dotyczącą Bożego Serca Jezusa, pragniemy poznawać i rozszerzać wokół siebie nabożeństwo do tego Serca, które tak bardzo umiłowało świat, a tak bardzo jest przez świat zapomniane i lekceważone.
https://www.youtube.com/watch?v=SZZbIyTqepA
https://www.youtube.com/watch?v=lp58mYbsQ_0
Adresy domów:
Archidiecezja Białostocka


Adres kurii diecezjalnej: ul. Kościelna 1, 15-087 Białystok, +85 665 24 00
Kontakt do referatu powołań: Archidiecezjalne Wyższe Seminarium Duchowne, ul. Warszawska 46, 15-077 Białystok, tel. 85-748-20-29
http://awsd.bialystok.pl/, rektorat@awsd.bialystok.pl
Referent powołaniowy: ks. Dariusz Sokołowski, sokolowski.d@wp.pl
Opis: Jesteśmy diecezjalnym seminarium, które przygotowuje alumnów do pełnienia posługi kapłańskiej w Kościele. Więcej o nas czytaj na stronie: http://awsd.bialystok.pl/
Córki Bożej Miłości


Pełna nazwa: Zgromadzenie Córek Bożej Miłości
Jurysdykcja: Prowincja Matki Bożej Częstochowskiej
Adres domu głównego: ul.Pędzichów 16, 31-152 Kraków, www.cbm.livenet.pl, barka.fdc@gmail.com, +48 503557948
Kontakt do referatu powołań: www.cbm.livenet.pl, barka.fdc@gmail.com, +48 728216500
Referent powołaniowy: Justyna Lampa, justyna.fdc@gmail.com
Założyciel: Franciszka Lechner
Data powstania: 21.11.1868
Duchowość: augustiańska
Opis: Zgromadzenie Córek Bożej Miłości jest międzynarodowym Instytutem zakonnym na prawie papieskim, które poświęca się dziełom apostolskim. Powołane przez Ojca, uświęcone przez Ducha Świętego i posłane przez Syna. Siostry starają się podążać radykalnie za Chrystusem uczestnicząc w Jego misji miłości – czyniąc miłość Bożą widzialną w świecie przez swoje życie i pracę. Miłość objawiona przez Chrystusa – Syna na krzyżu, miłość “widzialna” w Jego Sercu przebitym, przynagla siostry do miłowania innych miłością bezinteresowną, wielkoduszną oraz do niesienia pomocy potrzebującym, głównie młodzieży żeńskiej.
Siostry powinny być sługami i narzędziami nieskończonej miłości Boga słowem i czynem, według wzoru Jezusa Chrystusa. Założycielka podkreślała, że tylko wówczas można być Córką Bożej Miłości, gdy miłość rozdaje się tym, którzy jej potrzebują. Misja ta jest zawsze aktualna – miłość i jej świadczenie jest zawsze możliwe i konieczne. Wizja Matki Franciszki była wspaniała, porywająca i radosna, bo dotyczy miłości Bożej w nas i poprzez nas rozdawanej innym.
http://www.cbm.livenet.pl/ZCBM/
http://www.cbm.livenet.pl/ZCBM/index.php/zgromadzenie/bl-drinskie-meczennice
https://www.youtube.com/watch?v=_TpiI1XGYNc&list=UU7gsj-AQbxCvjj4fRwU0O6g
https://www.facebook.com/barkacbm/
http://www.szkolacbm.pl/
http://www.moswojska.pl/
http://www.norw.edu.pl/
Dominikanki Misjonarki


Pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr Dominikanek Misjonarek Jezusa i Maryi
Adres domu głównego: ul. Sienkiewicza 49, 05-220 Zielonka k. Warszawy, s.dariaop@gmail.com
Założyciel: o. Jacek Woroniecki OP
Data powstania: 15.09.1932
Duchowość: dominikańsko-misyjna
Opis: Zgromadzenie Sióstr Dominikanek Misjonarek Jezusa i Maryi wyrosło z umiłowania Kościoła. Za cel nasz Założyciel postawił nam pracę misyjną wśród pogan i w Rosji oraz budzenie zrozumienia potrzeby tej pracy u nas w kraju. Misją Zakonu św. Dominika, do którego należy nasze Zgromadzenie, jest głoszenie Słowa Bożego wszystkim, wszędzie i na wszelkie sposoby. Naszą duchowość kształtuje życie według rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa oraz filary życia dominikańskiego, czyli Prawda, stąd hasło Zgromadzenia: “Służyć Prawdzie w Miłości”; kontemplacja, której owoce przekazujemy innym jako Dobrą Nowinę; modlitwa, zwłaszcza liturgiczna, studium Pisma Świętego i nauki Kościoła; życie we wspólnocie. Patronuje nam Matka Boża Bolesna, której postawa uczy nas włączania się w dzieło Odkupienia.
Obecnie posiadamy 5 domów w Polsce, gdzie siostry podejmują apostolstwo w szkołach, przy parafiach, wśród chorych oraz 6 domów za granicą: na Łotwie, Ukrainie, w Rosji i w Boliwii.
www.facebook.pl/dominikankimisjonarki
Adresy domów:
Elżbietanki


Pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr św. Elżbiety
Jurysdykcja: Prowincja Wrocławska
Adres domu głównego: ul. św. Józefa 1/3, 50-329 Wrocław, www.elzbietanki.wroclaw.pl, +48 71 3212835
Kontakt do referatu powołań: www.facebook.com/s.Maria.Elzbietanka, mariamcsse@gmail.com
Referent powołaniowy: s. Maria Czepiel, mariamcsse@gmail.com
Założyciel: Klara Wolf, Bł. Maria Luiza Merkert, Matylda Merkert, Franciszka Werner
Data powstania: 27.09.1842
Opis: Siostry elżbietanki posłane są do osób wyrzuconych na margines życia – zarówno w przestrzeni materialnej, jak i duchowej, by posługiwać w ich środowiskach życia. Wsłuchując się w słowa Chrystusa “cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście” oraz św. Elżbiety Węgierskiej – naszej Patronki: “chcemy innych uszczęśliwiać” służymy Chorym, Bezdomnym, Ubogim, Dzieciom (w domach dziecka, ochronkach i przedszkolach) i wszystkim Potrzebującym na ciele i duszy.
https://elzbietanki.wroclaw.pl/o-zgromadzeniu/nasze-zgromadzenie
https://elzbietanki.wroclaw.pl/o-zgromadzeniu/patronka
www.youtube.com/channel/UCRjfqMR1qXCMnoFdpJ0Lfog
Adresy domów:
Eucharystki


Pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr Służebnic Jezusa w Eucharystii
Adres domu głównego: ul. Zawiszy 3, 05-800 Pruszków, www.eucharystki.pl, +48 22 758 79 08
Kontakt do referatu powołań: gosiasje@wp.pl, 798995882
Referent powołaniowy: s. Małgorzata Galik, gosiasje@wp.pl
Założyciel: bł. Jerzy Matulewicz
Data powstania: 19.03.1923
Duchowość: eucharystyczna
Opis: Zgromadzenie zakonne, habitowe, założone w 1923 r. przez bł. Arcybiskupa Jerzego Matulewicza (1871-1927), ordynariusza diecezji wileńskiej (1918-1925). W języku łacińskim pełna nazwa Zgromadzenia brzmi:
Congregatio Sororum Ancillarum Jesu in Eucharistia, skrót SJE
Celem Zgromadzenia według Konstytucji jest nauczanie życia chrześcijańskiego i wychowywanie według zasad wiary katolickiej dzieci i młodzieży, szerzenie ducha nauki Chrystusowej i rozwijanie w każdym środowisku życia sakramentalnego, zwłaszcza eucharystycznego. Działalność apostolska skupia się na wypełnianiu tych zadań, głównie poprzez katechizację, zgodnie z duchem Założyciela i aktualnymi potrzebami Kościoła.
Realizacja zadań apostolskich Zgromadzenia obejmuje następujące formy:
♦ katechizacja dzieci i młodzieży
♦ przygotowanie grupowe i indywidualne do Sakramentów świętych
♦ prowadzenie zespołów parafialnych /bielanki, ministranci, chór, schola/
♦ organizowanie rekolekcji, dni skupienia, warsztatów muzyczno-liturgicznych
♦ podejmowanie opieki nad chorymi i ubogimi na terenie parafii
♦ służenie parafii w charakterze organistek, zakrystianek, sekretarek..
Wymienione formy nie są wyłączne i mogą się zmieniać w zależności od potrzeb Kościoła, przy zachowaniu zgodności z zasadniczym celem Zgromadzenia
Adresy domów:
Franciszkanie Konwentualni (Prowincja Gdańska)


Pełna nazwa: Prowincja św. Maksymiliana Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych w Polsce (Franciszkanów)
Jurysdykcja: Prowincja Gdańska
Adres domu głównego: Kuria Prowincjalna OO. Franciszkanów, ul. Świętej Trójcy 4, 80-822 Gdańsk
Kontakt do referatu powołań: ul. Jedności Narodowej 68, 78-100 Kołobrzeg, tel. +48 667 061 906, kontakt@powolanie.com.pl, www.powolanie.com.pl
Referent powołaniowy: o. Damian Basarab, brat.mniejszy@gmail.com
Założyciel: Święty Franciszek Z Asyżu
Data powstania: 1209
Duchowość: franciszkańska
Opis: Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych jest rodziną synów św. Franciszka, realizujących ideały nakreślone przez swego ojca. Duchowość franciszkańska, kształtowana przez nasz Zakon na przestrzeni wieków, jest szczególnie otwarta na natchnienia Ducha Pańskiego, co prowadzi do umiłowania Jezusa Ukrzyżowanego, obecnego w drugim człowieku i radosnej służby wszystkim potrzebującym.
Charakterystyczną cechą, nadaną przez naszego Założyciela, jest głęboka cześć do Maryi Niepokalanej oraz wierność Papieżowi i Kościołowi katolickiemu. Głównym celem jest budowanie Królestwa Bożego na ziemi, realizowane poprzez życie według rad ewangelicznych i szeroko prowadzoną ewangelizację. Wspólnoty angażują się w różnorodne duszpasterstwa, pracę charytatywną, wydawniczą i naukową, prowadzoną w kraju, za granicą oraz na innych kontynentach.
Istotne dla naszej duchowości są:
Pokój i dobro
Ubóstwo
Radość
Prostota
Pokora
Pokój i dobro
Pokój i Dobro – to zawołanie franciszkańskie przetrwało przez wiele wieków. Swoje źródło ma ono w postawie św. Franciszka i jest formą naśladowania Zakonodawcy w codziennym życiu przez Jego braci.
Franciszkańskie hasło nie utraciło nic na swej aktualności również w dzisiejszych czasach. Jako duchowi synowie św. Franciszka chcemy je powtarzać i wcielać w życie stając się zwiastunami Bożej miłości dla świata. Wierzymy bowiem, że nie przemoc i agresja jest sposobem na rozwiązywanie konfliktów w świecie, ale jedynie przebaczenie, pokój i dobro mogą przynieść człowiekowi prawdziwą wolność i radość.
Ubóstwo
Św. Franciszek pokochał je z całego. Skoro Chrystus narodził się nie w pałacach, lecz ubogiej stajni, skoro „nie miał gdzie głowy położyć”, skoro na krzyżu został odarty ze wszystkiego co posiadał, Franciszek głęboko wierzył, że to jest droga do naśladowania Chrystusa.
Radość
Franciszek tak bardzo lubił człowieka pełnego duchowej radości, że podczas jednej z kapituł kazał jako ogólną zachętę napisać te słowa: Bracia niech uważają, by nie pokazywali się na zewnątrz jak chmurni i smutni hipokryci, ale niech się okazują jako ci, co się cieszą w Panu, radośni i zadowoleni, oraz należycie uprzejmi. I dalej: Nie przystoi, by sługa Boży okazywał się ludziom smutny i przygnębiony, lecz zawsze uprzejmy.
Prostota
Któż potrafiłby wypowiedzieć słodycz, jakiej zażywał, kiedy kontemplował w stworzeniach mądrość Stworzyciela, Jego moc i dobroć? Czerpał dziwną i niewysłowioną radość kiedy patrzył na słońce, kiedy spostrzegał księżyc, kiedy wpatrywał się w gwiazdy i w sklepienie niebios. O, prosta pobożności, o, pobożna prostoto! Wszystkie stworzenia nazywał braćmi.
Pokora
Wszyscy go uwielbiali i wszyscy go chwalili, ale on uważał się za kogoś najlichszego i jak najżarliwiej sobą gardził. Uciekał przed podziwem, aby nie popaść w próżność.
www.franciszkanie.gdansk.pl
www.franciszkanie.tv
www.skrzynkamodlitwy.pl
www.powolanie.com.pl
Adresy domów:
Felicjanki (Prowincja Krakowska)


Pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr św. Feliksa z Kantalicjo
Jurysdykcja: Prowincja Krakowska
Adres domu głównego: ul. Smoleńsk 6, 31-107 Kraków, www.felicjanki.pl, feliks@zakon.opoka.org.pl, tel. +12 422 08 37
Kontakt do referatu powołań: www.mlodym.felicjanki.pl, felicjanka.pro@gmail.pl
Referent powołaniowy: Ewa Zając, s.ewa.zajac@gmail.com
Założyciel: bł. Maria Angela Truszkowska
Data powstania: 21.11.1855
Duchowość: franciszkańska
Opis: Zgromadzenie Sióstr św. Feliksa powstało w Warszawie, dnia 21 listopada 1855 roku, w którym to dniu Matka Angela i jej kuzynka – Klotylda Ciechanowska oddały się Matce Bożej, przed obrazem zwanym w Zgromadzeniu “Fundatorką”, na służbę według Woli Przenajświętszej Jej Syna Jezusa Chrystusa. W tym czasie prowadziły już opiekę nad gromadką dzieci i staruszek. Instytucję przez nie prowadzoną zwano “Instytutem Panny Truszkowskiej”, później “Zakładem św. Feliksa”.
Duchowe oparcie miały w bł. o. Honoracie Koźmińskim, który cały czas towarzyszył powstawaniu dzieła. Na jego ręce złożyły ślub czystości. Również z jego rąk, obie z Klotyldą, otrzymały habit tercjarstwa franciszkańskiego. Zofia przyjęła imię Angela, Klotylda zaś – Weronika. Dzieło bardzo szybko się rozwijało. Do sióstr zaczęły przyłączać się nowe towarzyszki. Udawały się z dziećmi na modlitwę do kościoła oo. Kapucynów, przed figurę św. Feliksa, co przyczyniło się do nadania dzieciom i siostrom nazwy. Gromadkę maluchów tytułowano “dziećmi od św. Feliksa”, a siostry – “siostrami św. Feliksa” inaczej “felicjankami”. Siostry odczytały to jako znak i przyjęły dla siebie nazwę nadaną przez ludzi. Odtąd patronem Zgromadzenia stał się św. Feliks. Podopiecznych cały czas przybywało. Felicjanki szły też do pracy w wiejskich ochronkach, których na terenie całego zaboru rosyjskiego było dwadzieścia siedem. Uczyły religii, uczyły pisać i czytać dzieci i dorosłych. W czasie powstania styczniowego w 1863 pielęgnowały rannych, przygarniały sieroty pomordowanych, niosły pomoc wszystkim bez wyjątku.
To właśnie za to, za “udział w sprawach politycznych”, 17 grudnia 1864 roku siostry musiały zdjąć habity i w przeciągu trzech dni rozejść się do domów. Była to jednak tylko pozorna kasata Zgromadzenia. Historia pokazała, że dzieła Bożego nie może zniszczyć ludzka ręka. W tym czasie Założycielka utrzymywała z siostrami kontakt listowy, który przepełniony był głęboką wiarą podtrzymującą na duchu rozproszone siostry.
Zgromadzenie na nowo odżyło w zaborze austriackim, w Krakowie, gdzie od roku 1860 istniał już jeden dom. W roku 1866 właśnie w tym domu przy ul. Mikołajskiej w Krakowie stanęła Matka Angela. Zgromadzenie Sióstr Felicjanek rozwijało się bardzo szybko. Już w 1882 roku na ul. Smoleńsk powstał pierwszy duży klasztor, gdzie przeniosła się Matka. Stąd wyjeżdżały siostry na placówki, stąd wyjechały siostry do pracy wśród emigrantów polskich w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej.
Obecnie Siostry Felicjanki wypełniają swoje posłannictwo, jakim jest WSPÓŁPRACA Z CHRYSTUSEM W DUCHOWEJ ODNOWIE ŚWIATA, na czterech kontynentach, w 12 krajach:
– w Europie (w Polsce, we Włoszech, we Francji, w Wielkiej Brytanii, na Ukrainie, w Estonii i w Rosji),
– w Ameryce Północnej (w Stanach Zjednoczonych, na Alasce i w Kanadzie),
– W Ameryce Południowej (w Brazylii),
– w Afryce (w Kenii).
Zgromadzenie tworzą trzy prowincje w Polsce, jedna prowincja w USA i jedna prowincja w Brazylii.
Franciszkanie (Prowincja Niepokalanego Poczęcia NMP – Bernardyni)


Pełna nazwa: Zakon Braci Mniejszych
Jurysdykcja: Prowincja Niepokalanego Poczęcia NMP
Adres domu głównego: ul. Bernardyńska 2, 30-960 Kraków, www.bernardyni.pl, kuria@bernardyni.com, +48 12 429 63 17
Kontakt do referatu powołań: ul. Bernardyńska 25, 34-130 Kalwaria Zebrzydowska, www.duszpasterstwo.bernardyni.pl, duszpasterstwo.bernardyni@gmail.com, 605-616-731
Referent powołaniowy: o. Alojzy Garbarz, alojzyofm@gmail.com
Założyciel: św. Franciszek z Asyżu
Data powstania: 16.04.1209
Duchowość: franciszkańska
Opis: Zakon Braci Mniejszych został założony przez jednego z najbardziej znanych świętych Kościoła – św. Franciszka z Asyżu. Jest to święty, który poprzez radykalną przemianę odrzucił bogactwa i przyjął sposób życia całkowicie ubogiego, nie chciał niczego na ziemi posiadać. Zachwycił świat niezwykłym szacunkiem do Eucharystii i kapłanów, co w tamtych czasach napotykało na wiele trudności. Cechą charakterystyczną Braci Mniejszych była prostota, pokora, niezwykły duch wspólnoty i otwarcie na ewangelizację wśród ludzi. Śluby jakie składają to posłuszeństwo, czystość i życie bez własności.
W ciągu wieków naśladowcy św. Franciszka podzielili się przez różne spojrzenie na kwestię ubóstwa. Franciszkanie w brązowych habitach – tzw. Obserwanci (z łac. observantia – zachowanie, przestrzeganie; chodziło oczywiście o bardziej radykalne zachowywanie Reguły św. Franciszka) – przybyli do Polski dopiero w 1453 r. pod przewodnictwem św. Jana Kapistrana. Ten wybitny kaznodzieja zakonu głosił kazania na krakowskim Rynku. Pod ich wpływem do zakonu zapragnęło wstępować wielu studentów. Dla nich założył pierwszy klasztor w Krakowie pod Wawelem (obecny Dom Prowincjalny). Klasztorowi i kościołowi nadano patrona – św. Bernardyna ze Sieny. Z tej racji ludność Krakowa franciszkanów brązowych zaczęła nazywać: „bracia od św. Bernardyna”, a potem krótko: „bernardyni”.
Obecnie nazwa „bernardyni” dotyczy tylko naszej Prowincji Niepokalanego Poczęcia NMP i ma charakter nazwy tradycyjnej – nieoficjalnej.
Czym się obecnie zajmujemy?
Duszpasterstwo parafialne, ewangelizacja dzieci i młodzieży (prowadzenie szkoły, świetlicy, rekolekcji), posługa najuboższym (prowadzenie kuchni dla ubogich), duszpasterstwo w wielu sanktuariach, duszpasterstwo poza granicami kraju (Niemcy, Włochy, Argentyna, Belgia, Ziemia Święta, Wielka Brytania) ewangelizacja na misjach (Kongo, Mauritius, Ekwador).
Link do zdjęć: http://duszpasterstwo.bernardyni.pl/#portfolio
Linki do filmów:
https://www.youtube.com/watch?v=KwpHXzJYzw8
https://www.youtube.com/watch?v=ymyjMGqjIZQ
https://www.youtube.com/watch?v=ZI8CNGTsbRM
https://www.youtube.com/watch?v=Eblrs6_CIyM
https://www.youtube.com/watch?v=So3t0QwJ3Cw
https://www.youtube.com/watch?v=C0bcBiAAU_Y
https://www.youtube.com/watch?v=CJKGZ6h818k
https://www.youtube.com/watch?v=vu67wOgudp8
https://www.youtube.com/watch?v=8OrGvTekDAY
Adresy domów:
Faustynki


Pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego
Adres domu głównego: ul. Wyszyńskiego 169, 66-400 Gorzów Wlkp., www.zgromadzenie.faustyna.org, www.jezuufamtobie.pl, tel. +95 7225246, zsjm1888ms@gmail.com
Kontakt do referatu powołań: www.zgromadzenie.faustyna.org, s.augustyna.zsjm@gmail.com, tel. 794 962 336
Referent powołaniowy: s. Augustyna Kiewro, s.augustyna.zsjm@gmail.com
Założyciel: bł. ks. Michał Sopoćko
Data powstania: 25.08.1947 r.
Duchowość: Siostry przyjmują orędzie miłości i miłosierdzia według pragnień Jezusa jakie przekazał św. Faustynie Kowalskiej. Mamy: wielbić, głosić i wypraszać miłosierdzie Boże oraz służyć Jezusowi w bliźnich.
Opis: Powstało na wyraźne polecenie Pana Jezusa Miłosiernego
przekazane Św. Faustynie Kowalskiej: “Pragnę, aby zgromadzenie takie było.” (Dz. 437) Jest Ona naszą Duchową Matką- swoją modlitwą, cierpieniem i całym życiem położyła fundament pod “nowe Zgromadzenie”, którego istnienia pragnął Jezus. To pragnienie zrealizował spowiednik i kierownik duchowy św. Faustyny- bł. ks. Michał Sopoćko- idąc za przekazanymi przez Nią wskazówkami.
Zapisała: “kapłan ten jest kierowany przez Ducha Bożego, przeniknął tajemnicę duszy mojej i najskrytsze tajemnice, które były między mną i Bogiem, o których mu jeszcze nigdy nie mówiłam (…). Tajemnica ta jest taka, że Bóg żąda, aby było zgromadzenie takie, aby głosiło Miłosierdzie Boga światu i wypraszało je dla świata” (Dz. 436)
Św. Faustyna zapisała słowa Jezusa, który mówił, że regułą naszego życia ma być Jego Duch. Nasze życie w tym powołaniu ma być odbiciem Jego życia- od Jego narodzenia w żłóbku aż po konanie na krzyżu i doświadczenie Zmartwychwstania.
W związku z postępującą chorobą czuła, że jednak nie będzie mogła osobiście założyć zgromadzenia. W jednym z listów pisała: “Zastanawiałam się nad słowami proroczymi, które mi Ojciec napisał w ostatnim liście, że zgromadzenie takie musiałoby powstać beze mnie, a więc pewno tak będzie. Niech we wszystkim stanie się Jego święta wola” (Kraków).
Ks. Sopoćko odwiedził s. Faustynę kilka dni przed śmiercią. W swoim dzienniku napisał: “W roku 1938 przybyłem do Krakowa na zjazd teologów (w połowie września) i znalazłem s. Faustynę w szpitalu zakaźnym na Prądniku, już zaopatrzoną na śmierć. Odwiedziłem ją w ciągu tygodnia i między innymi rozmawiałem z nią na temat tego zgromadzenia, które ona chciała założyć, a teraz umiera zaznaczając, że to było złudzeniem, jak również może złudzeniem były i wszystkie inne rzeczy, o których mówiła. Siostra Faustyna obiecała na ten temat rozmawiać z Panem Jezusem na modlitwie. Następnego dnia odprawiłem na intencję s. Faustyny Mszę św., w czasie której przyszła mi myśl, że tak jak ona nie potrafiła namalować tego obrazu, a tylko wskazała, nie potrafiłaby założyć nowego zgromadzenia, a tylko dała ramowe wskazówki. Przynaglenia zaś oznaczają konieczność tego nowego zgromadzenia w nadchodzących strasznych czasach. Gdy następnie przybyłem do szpitala i zapytałem, czy ma co do powiedzenia w tej sprawie odpowiedziała, że nie potrzebuje nic mówić, bo już mię Pan Jezus w czasie Mszy świętej oświecił. Następnie dodała, że mam być raczej obojętny na sprawy zgromadzenia, które rozpocznie się od nikłych małych rzeczy i wtedy, gdy inicjatywa wyjdzie od innych”.
Ks. Sopoćko czekał… Rzeczywiście się tak stało.
Ciąg dalszy naszej historii przeczytaj: http://jezuufamtobie.pl/o_nas/szkola/historia-zdromadzenia/
https://www.youtube.com/watch?v=y7fpabJBc60
https://www.youtube.com/watch?v=98-vOP8yPzA
https://www.youtube.com/watch?v=BWF14v3E4gI&index=10&list=PL48deOK-Ci4DQv8HCny_34ZpAt6gJbuoq
JESTEŚMY bo Jezus tego pragnął. Miłosierdzie i ufność!
Adresy domów:
Franciszkanki Rodziny Maryi


Pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi
Jurysdykcja: Prowincja św. Józefa – Poznańska
Adres domu głównego: ul. Niegolewskich 23, 60-233 Poznań, frmjozef@archpoznan.org.pl, www.franciszkanki-rodzinymaryi-poznan.pl, +48 618-664-985
Kontakt do referatu powołań: www.franciszkanki-rodzinymaryi-poznan.pl, www.facebook.com/rodzina.maryi.poznan, +48 798-796-433
Referent powołaniowy: s. Marta Jagielska, s_mj@wp.pl
Założyciel: św. Zygmunt Szczęsny Feliński
Data powstania: 1857
Duchowość: franciszkańska
Opis: Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi założył w 1857 r. w Petersburgu ks. Zygmunt Szczęsny Feliński – profesor i ojciec duchowny alumnów Akademii Duchownej.
W 1862 r. ks. Feliński został mianowany Arcybiskupem Metropolitą Warszawskim. Wraz z nim przybyły do Warszawy Siostry Rodziny Maryi.
W 1882 roku Siostry Rodziny Maryi rozpoczynają działalność w Dźwiniaczce, w której po 20 latach wygnania zamieszkał Arcybiskup Zygmunt Szczęsny Feliński.
Od 1906 r. Siostry podjęły pracę wśród polskiej emigracji w Brazylii.
Dziś, kontynuując myśl zaszczepioną przez Założyciela pracują Siostry w trzech prowincjach polskich, dwóch brazylijskich, we Włoszech, na terenie Białorusi, Ukrainy, Kazachstanu, Rosji i Gruzji.
Wskazaniem dla Rodziny Maryi, pozostawionym przez św. Z. S. Felińskiego jest szerzenie chwały Bożej, pracowanie nad własnym udoskonaleniem i służenie bliźnim. Siostry jako podstawowe swoje zadanie widzą nieustanną pracę nad zapieraniem się siebie i coraz doskonalszym naśladowaniem Chrystusa.
W sposób szczególny, siostry miłują Matkę Najświętszą, a żyjąc radami ewangelicznymi starają się wiernie praktykować cnoty Najświętszej Rodziny. „
Przynależność do Rodziny Maryi, zobowiązuje każdą siostrę do gorliwości o zbawienie dusz. Wyraża się to w znoszeniu przeciwności, trudów, w podejmowaniu umartwień i bardziej żarliwej modlitwy szczególnie za tych, którzy odeszli daleko od Boga, ale także w intencjach ludzi, szczególnie umiłowanych przez Boga i powołanych do Jego służby.
Siostry żyją we wspólnotach zakonnych, w których budują atmosferę miłości, jedności i wzajemnego szacunku.
Utrzymują się z własnej pracy prowadząc różnego rodzaju dzieła miłosierdzia, które przyczyniają się do krzewienia miłości Chrystusa wśród opuszczonych dzieci, schorowanych starców i potrzebujących ubogich. Siostry prowadzą Domy Dziecka, świetlice środowiskowe, warsztaty terapii zajęciowej, przedszkola, Domy opieki społecznej. Posługują też w instytucjach Kościelnych, są nauczycielkami, podejmują.
Nasze dzieła:
www.franciszkanki-rodzinymaryi-poznan.pl
www.facebook.com/rodzina.maryi.poznan
www.siostryfranciszkanki.pl
www.domdzieckarodzinymaryi.pl/dommaryi/
www.dpswielen.pl
Adresy domów:
Honoratki


Pełna nazwa: Małe Siostry Niepokalanego Serca Maryi
Adres domu głównego: ul. Klasztorna 19, 42-226 Częstochowa, +48 34 361-29-83, www.honoratki.pl
Kontakt do referatu powołań: www.powolanie.honoratki.pl, powolanie.honoratki@gmail.com tel. +48 602871854
Referent powołaniowy: s. Natalia Kukla, powolanie.honoratki@gmail.com
Założyciel: bł. Honorat Koźmiński OFMCap, sł. b. Aniela Róża Godecka
Data powstania: 04.10.1888
Duchowość: franciszkańska
Opis: Charyzmat
Właściwym celem apostolskim Zgromadzenia Małych Sióstr Niepokalanego Serca Maryi jest praca nad podtrzymaniem wiary i rozwojem życia chrześcijańskiego w społeczeństwie. Staramy się realizować to w następujący sposób:
być jak najbliżej tych, którzy pracują w różnych zakładach pracy – pracujemy wraz z nimi, nie będąc rozpoznawane jako siostry (nie nosimy habitów)
umożliwić zdobycie zawodu, znalezienie pracy – prowadzimy bursę dla dziewcząt
głosić Chrystusa różnymi dostępnymi środkami – katecheza dzieci, młodzieży i dorosłych; prowadzimy grupy duszpasterskie; pracujemy w mediach katolickich
zapewnić opiekę dzieciom tych osób, które pracują – prowadzimy przedszkola, świetlice
pomóc tym, którzy cierpią, zwłaszcza starszym i wypracowanym – prowadzimy zakład opiekuńczo-leczniczy, dom opieki, pracujemy w szpitalach
zregenerować siły duchowe i fizyczne, wyczerpane pracą – prowadzimy dom rekolekcyjno-wypoczynkowy i dom wypoczynkowy.
Jak to realizujemy? Przez modlitwę i pracę. Chcemy być jedno z ludźmi pracy, własnym życiem głosząc „Ewangelię pracy”.
Duchowość
Centrum naszego życia duchowego stanowi tajemnica Eucharystii – żywej obecności Boga wśród ludzi. Kontemplacja wcielonego Słowa Bożego w Jego pokornej małości prowadzi do uwielbienia miłości bez granic, wyniszczającej siebie aż po Krzyż. Zapatrzenie w Chrystusa i pragnienie naśladowania Go w codziennym życiu przekłada się na służbę bliźnim.
Wzorem prawdziwej miłości do Boga i ludzi jest Niepokalane Serce Maryi. To Ona nas prowadzi, wspomaga i wyprasza potrzebne łaski. Maryja wraz ze św. Józefem uczą nas cichego życia z Chrystusem i dla Chrystusa – tak jak Święta Rodzina z Nazaretu.
W duchu św. Franciszka z Asyżu chcemy naśladować jego pokorę, nieść pokój i dobro tam, gdzie pośle nas Pan.
Józefitki


Pełna nazwa: Siostry św. Józefa
Jurysdykcja: Prowincja Wrocławska
Adres domu głównego: ul. Prusa 28/IIB, 50-319 Wrocław
Kontakt do referatu powołań: www.jozefitki.pl, rpwroc@gmail.com 797002505
Referent powołaniowy: s. Benedykta Cesarczyk, benitrix@o2.pl
Założyciel: św. Ks. Zygmunt Gorazdowski
Data powstania: 1884
Duchowość: franciszkańska
Opis: Zgromadzenie wyrosło z wielkiej miłości duszpasterskiej swego Założyciela. Wierne jego ideałom podejmuje pracę wśród ludzi, którzy wskutek ubóstwa, kalectwa, wieku, bądź innych okoliczności życia oczekują materialnej i religijno-moralnej pomocy. Zgromadzenie pociągnięte przykładem Założyciela – Św. Ks. Zygmunta Gorazdowskiego, przepełnionego wielką miłością do Boga i miłosierdziem do bliźnich, stara się realizować przykazanie miłości poprzez konkretne czyny miłosierdzia pełnione wobec ubogich Chrystusowych dla miłości Bożej. Podejmujemy samarytańską służbę ubogim, starszym, samotnym i chorym w szpitalach, Domach Pomocy Społecznej i domach prywatnych. Otaczamy opieką dzieci i młodzież w specjalnych ośrodkach wychowawczych i leczniczych, prowadzimy przedszkola, świetlice, Dom Dziecka, katechizujemy w szkołach. Podejmujemy także pracę misyjną i ekumeniczną. Pełnimy różne posługi w kuriach diecezjalnych, w seminariach duchownych. Angażujemy się także w pracę parafialną jako zakrystianki, organistki. W każdym domu zakonnym wydawane są posiłki dla ubogich i praktykowane są inne formy pomocy potrzebującym. Prowadzimy także Modlitewne Grupy św. Józefa osób świeckich, które włączają się w charyzmat Zgromadzenia oraz prowadzimy Duszpasterstwo Młodzieży. Organizujemy rekolekcje i dni skupienia dla dziewcząt.
Adresy domów:
Kapucyni (Prowincja Warszawska)


Pełna nazwa: Zakon Braci Mniejszych Kapucynów
Adres domu głównego: ul. Kapucyńska 4, 00-245 Warszawa, www.kaucyni.pl, kuria.ofmcap@post.pl, +48 22 831 31 09,
Kontakt do referatu powołań: www.powolanie-kapucyni.pl, kapucyni.pow@gmail.com, +48 797 907 131
Referent powołaniowy: br. Szymon Janowski OFMCap, kapucyni.pow@gmail.com
Założyciel: św. Franciszek z Asyżu
Data powstania: 3.07.1528
Duchowość: franciszkańska
Opis:
3 lipca 1528 r. papież Klemens VII wydał bullę “Religionis zelus”, która była odpowiedzią na prośby franciszkanów – br. Mateusza z Bascio i jego towarzyszy. Dlaczego i po co powstał Zakon Braci Mniejszych Kapucynów? Jak do tego doszło? W jaki sposób zakon został przeszczepiony do Polski i jak dziś funkcjonuje?
Pięć wieków temu na ulicach włoskich wiosek pojawili się dziwni ludzie – długie brody, szorstkie, grube habity przewiązane powrozem. Na głowach wielkie, szpiczaste kaptury. Mieszkali w jakiś lepiankach z błota i wikliny. Chcieli radykalnie żyć Ewangelią kierując się Regułą Świętego Ojca Franciszka. Bez żadnych wyjaśnień. Dzieci postanowiły nazwać owo zjawisko. – Capuccini! – w ten sposób ochrzciły nowonarodzoną gałąź Zakonu Świętego Franciszka. Pierwszy święty kapucyński – Feliks z Cantalice – ogłoszony został przez Kościół patronem dzieci. Przypadek?
W pierwszej fazie rozwoju zakonu, bracia prowadzili życie pustelnicze. Oddawali się kontemplacji – minimum dwie godziny dziennie (dla mniej gorliwych), jak określają pierwsze Konstytucje Zakonu. Mieszkali w pustelniach i małych klasztorach pobudowanych na obrzeżach miast i wiosek we wschodnich Włoszech. Nie podejmowali wtedy żadnych działań duszpasterskich. Jednak Duch wieje tam, gdzie chce – nie takie było powołanie Braci Mniejszych Kapucynów. W Księstwie Camerino wybuchła śmiertelna zaraza. Bracia, posłuszni Ewangelii, opuścili swoje pustelnie i zaczęli z narażeniem życia opiekować się zarażonymi. Tu rozpoczął się kształtować nowy rys duchowości kapucyńskiej – apostolat wśród wszystkich ludzi, szczególnie zaś wśród najuboższych i najbardziej potrzebujących.
kapucyni
W Polsce jesteśmy od końca XVII wieku dzięki królowi Janowi III Sobieskiemu. Rozkrzewianiem Zakonu zajęli się kapucyni z Włoch. Potem opiekę nad rozwojem polskich zakonników przejęli bracia z Czech, a gdy była ich już wystarczająca liczba powstała Prowincja Polska Zakonu. Zawiła i pełna ciekawych wydarzeń jest historia naszej obecności na ziemiach polskich. Niewątpliwie polscy kapucyni odegrali bardzo ważną rolę w dziejach naszego Narodu – brali udział w najważniejszych wydarzeniach w historii Polski. . Pierwszym jest pomoc bł. br. Marka z Aviano w zwycięstwie pod Wiedniem. Później kapucyni byli obecni w powstaniach, zarówno jako duszpasterze na pierwszej linii frontu, jak i emisariusze Rządu i żołnierze, w warszawskiej Cytadeli przygotowywali więźniów politycznych oczekujących wykonania wyroku śmierci. Po Powstaniu Styczniowym zakony zostały skazane na wymarcie, zakazano im jakiejkolwiek działalności, nie przeszkodziło to jednak bł. Honoratowi Koźmińskiemu w założeniu w tym czasie 27 zgromadzeń zakonnych i prowadzeniu duchowym tysięcy ludzi przez konfesjonał. Pięciu błogosławionych polskich Kapucynów: Anicet, Symforian, Henryk, Florian i Fidelis to męczennicy z czasów II wojny światowej.
Zakon Braci Mniejszych Kapucynów liczy ponad 11.000 Braci, kapłanów i niekapłanów, obecnych na wszystkich kontynentach w ponad 100 krajach (w Afryce – ok 30 krajów; we wszystkich głównych stanach USA; w Azji – w 11 krajach; w Australii i 5 krajach Oceanii; w niemal wszystkich krajach Europy; podobnie – w prawie każdym państwie Ameryki Łacińskiej i Południowej). Charyzmat Zakonu realizujemy przede wszystkim w wymiarze braterskim życia we wspólnocie. W naszym Zakonie jest więcej niż 1800 takich wspólnot. Zwykle liczba Braci w nich waha się między 5 a 12 osobami. Wspólnota klasztorna praktykuje wspólną modlitwę, je ze wspólnego stołu i stara się pogodzić swoje klasztorne życie z potrzebami okolicznej ludności. Braterskie wsparcie, wspólnota dóbr i życie wśród ludzi są aspektami najistotniejszymi w życiu każdej wspólnoty.
Adresy domów:
Karmelitanki Dzieciątka Jezus (Prowincja Łódzka)


Kontakt do referatu powołań: www.potrzebujeboga.blogspot.com, rekolekcje.karmel@gmail.com
Referent powołaniowy: s. Łucja Poniatowska, s.m.poniatowska@wp.pl
Założyciel: Sł. B. o. Anzelm Gądek OCD i Czcig. Sł. B. m. Teresa Kierocińska
Data powstania: 31.12.1921
Duchowość: karmelitańska
Opis: Zgromadzenie Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus jest Instytutem na prawie papieskim, żyje i rozwija się kontemplacją i apostolstwem w duchu reguły karmelitańskiej. Hasłem są słowa św. Teresy od Dzieciątka Jezus (głównej Patronki Zgromadzenia): “Niebem moim będzie dobrze czynić na ziemi”. Siostry realizują swoje powołanie na drodze duchowego dziecięctwa. Jest to “droga ufności i zdania się na Boga” (św. Teresa). Celem specjalnym Zgromadzenia jest służba bliźnim, zwłaszcza “najmniejszym”. Siostry wnoszą pokorę, prostotę i pogodę ducha w dzieła swego apostolstwa, przede wszystkim w dziedzinie wychowania i kształcenia dzieci oraz młodzieży, szczególnie najuboższych lub opuszczonych przez rodziców, w środowiskach duchowo zaniedbanych. Całe życie sióstr jest przepojone duchem apostolskim, a cała działalność jest nacechowana duchem zakonnym. Apostolstwo sióstr polega przede wszystkim na świadectwie ich życia konsekrowanego, które powinny ożywiać modlitwą i pokutą. Siostry składają śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, podczas których są konsekrowane Bogu przez posługę Kościoła. Siostry gorliwe o zbawienie dusz i ich uświęcenie, za przykładem świętych Karmelu starają się o wzrost powołań kapłańskich i misyjnych ofiarując w tej intencji modlitwy, pokuty i czynności życia wspólnego. Siostry pracują jako katechetki, przedszkolanki, podejmują prace parafialne, prowadzą domy rekolekcyjne, pracują w krajach misyjnych. Formacja w Zgromadzeniu do wieczystej profesji trwa ok. 8 lat.
Adresy domów:
Loretanki


Pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Loretańskiej
Adres domu głównego: ul. ks. Ignacego Kłopotowskiego 18, 03-717 Warszawa, www.loretanki.pl, loretanki_domgen@op.pl, +22 619-14-86
Kontakt do referatu powołań: Referat Powołań, ul. Żeligowskiego 16/20, 04-476 Warszawa, www.powolanialoretanki.pl, s-teresa@wp.pl tel. +48 698-130-279
Referent powołaniowy: s. Teresa Ewa Kamińska , s-teresa@wp.pl
Założyciel: bł. ks. Ignacy Kłopotowski
Data powstania: 31.07.1920
Duchowość: według Reguły św. Benedykta
Opis: Charyzmatem Sióstr Loretanek jest apostolstwo poprzez wydawnictwa i media. Religijne książki i czasopisma wychodzą z loretańskiej drukarni w Warszawie, w Pessano pod Mediolanem, a także w Baia Mare w Rumunii w Bracławiu na Ukrainie. Siostry Loretanki prowadzą katechezę w szkołach i przedszkolach. Podejmują edukację dzieci zaniedbanych i niosą im pomoc materialną prowadząc między innymi Dom Ojca Ignacego w Warszawie. Służą osobom starszym w domach spokojnej starości zarówno w Loretto koło Wyszkowa jak i w Bergamo we Włoszech. Siostry można spotkać przy pracy w zakrystii, kancelarii czy różnych posługach domowych. Codzienność wypełniają modlitwą i pracą.
Archidiecezja Łódzka


Adres kurii diecezjalnej: ul. ks. Ignacego Skorupki 1/3, 90-458 Łódź
Kontakt do referatu powołań: Wyższe Seminarium Duchowne, ul. św. Stanisława Kostki 14, 90-457 Łódź, tel.: +42 664 88 88
http://wsd.lodz.pl/, powolanie@wsd.lodz.pl
Referent powołaniowy: ks. Paweł Bogusz, bogusz.p@wsd.lodz.pl
Opis: Veni, vidi, elegi – Przybyłem, zobaczyłem, wybrałem 🙂 Skoro już przybyłem, zobacz i wybierz… Materiał jest najlepszym komentarzem
https://www.youtube.com/watch?v=AYq8l0xkpzY
https://www.youtube.com/watch?v=Z2gWjlP-sE0
https://www.youtube.com/watch?v=VU0kVJT1AM8
https://www.youtube.com/watch?v=o_4SWTP7rV8
https://www.youtube.com/watch?v=ufIy1wn9Erg
https://www.youtube.com/watch?v=1E8z-_tQ63M
Niepokalanki (bezhabitowe)


Pełna nazwa: Zgromadzenie Córek Maryi Niepokalanej
Adres domu głównego: ul. Rawska 5, 26 – 420 Nowe Miasto n. Pilicą, www.niepokalanki.eu, +48 6741085
Kontakt do referatu powołań: powolania.zcmn@gmail.com tel. +48 692-380-151
Referent powołaniowy: Małgorzata Bajan, powolania.zcmn@gmail.com
Założyciel: bł. Honorat Koźmiński OFM Cap
Data powstania: 21.11.1891
Duchowość: maryjna i franciszkańska
Opis: Zgromadzenie powstało jako votum wdzięczności za ogłoszenie w Kościele dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. Współzałożycielka wspólnoty Ludwika Waleria Gąsiorowska podkreślała, że zgromadzenie jest darem bł. Honorata Koźmińskiego dla Matki Bożej, a każda nowo przyjęta, oddaje się na Jej wyłączną własność. Wpatrując się w Jej życie, całe oddane Jezusowi, siostry dziękują za przywilej Jej Niepokalanego Poczęcia, starają się przezwyciężać wszelki grzech i innym pomagać w dążeniu do świętości. Do obiecanego Królestwa kolejne pokolenia niepokalanek zmierzają z dziecięcym zawołaniem: Maryjo, okaż się nam Matką! Maryjnej drogi uczą się w szkole św. Ludwika Grignion de Montfort. Jego doskonałe nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny upowszechniają we wszystkich środowiskach zamieszkania i pracy. Uważne na jego wskazówki, wpatrują się w Maryję i wszystko czynią razem z Nią. Każdego dnia medytują słowo Boże, rozważając ziemskie życie Jezusa i Jego Matki. Maryi powierzają życie własne i innych ludzi, by Ona czyniła je dziękczynieniem Bogu i miejscem działania Jego łaski. Pamiętając, że Nikt nie zbawia się sam, siostry niosą w swojej modlitwie spotkanych ludzi i każdego zawierzając Jezusowi przez ręce Maryi. W ten sposób wskazują najkrótszą i najprostszą drogę do świętości − przez Maryję do Jezusa. Niepokalanki, wierne zamysłowi Założyciela, nie ujawniają swojej tożsamości i bez zewnętrznych oznak stanu zakonnego, tworzą wspólnoty życia oddanego na wyłączną służbę Bogu. W codziennym postępowaniu kierują się Ewangelią i własnym przykładem pokazują, że naśladowanie Chrystusa jest możliwe również dzisiaj. Przez pracę wśród mieszkańców miast uświęcają rzeczywistość, wnoszą w nią ducha modlitwy i przemieniają świadectwem obecności wzorowanej na zwykłym, codziennym trudzie Maryi i ukrytym życiu Jezusa. W apostolskiej posłudze Założyciel przekazał siostrom zadanie stawania się aniołami opiekuńczymi ludzi miast. Jak niebiescy posłańcy, pomagają więc ludziom w zbliżaniu się do Boga, głoszą Jego słowo i walczą ze złem; stają się prorockim znakiem i zaczynem Bożego Królestwa. Do domu Ojca mają przyprowadzić wszystkich zaproszonych, dlatego siostry wychodzą do ludzi i z nimi pracują, by przykładem uczciwego postępowania ukazywać świętość życia dotkniętego łaską. Za wszystkich pogubionych na ścieżkach życia i zniewolonych przez „dobra” współczesnego świata wciąż wynagradzają modlitwą i ofiarą. W duchu św. Franciszka z Asyżu, podejmują naprawę Domu Bożego, pamiętając że duchowe odrodzenie Kościoła i powrót do Jego pierwotnego, ewangelicznego obrazu, wymaga najpierw osobistego nawrócenia. Wszelką zmianę zaczynają więc od siebie, kontemplując Chrystusa objawiającego miłość Boga Ojca. Z tego zapatrzenia rodzi się ewangeliczna droga świętości niepokalanek, na którą zapraszają swoich bliźnich.
www.niepokalanki.eu
https://youtu.be/NYbSKlZMYYI
Adresy domów:
Obliczanki


Pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr Wynagrodzicielek Najświętszego Oblicza
Adres domu głównego: ul. Zawodowa 25, 04-419 Warszawa, www.obliczanki.org.pl, obliczanki@poczta.onet.pl, +48 22 6735772,
Kontakt do referatu powołań: www.obliczanki.org.pl/www/index.php/mlodym, siostryobliczanki@gmail.com, +48 694406871
Referent powołaniowy: s. Rita Hilbrycht, siostryobliczanki@gmail.com
Założyciel: bł. Honorat Koźmiński, m. Eliza Cejzik
Data powstania: 21.11.1888
Duchowość: franciszkańska
Opis: Zgromadzenie Sióstr Wynagrodzicielek Najświętszego Oblicza (WNO)
Congregatio Sororum Expiatricum Sacratissimi Vultus (CSESV)
Jesteśmy wspólnotą życia konsekrowanego. Składamy śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa stając się osobami zakonnymi w Kościele. Bliska nam jest prostota św. Franciszka z Asyżu i ta wrażliwość na odrzucanie Bożej miłości przez ludzi, która kazała mu wołać „Miłość nie jest kochana!” i podejmować drogę ciągłego nawrócenia, otwierania się na tę Miłość, uczenia się miłości. Żyjemy w charyzmacie ukrycia jako siostry niehabitowe, naśladując zwyczajne życie Świętej Rodziny w Nazarecie i podejmując różne posługi i prace zawodowe, zarówno w prowadzonych przez Zgromadzenie ośrodkach (dla osób starszych, dla chłopców potrzebujących specjalnej troski, dla dzieci przedszkolnych), jak i w instytucjach państwowych i społecznych oraz parafiach.
Nasze Zgromadzenie powstało – wśród wielu innych wspólnot niehabitowych – w Królestwie Polskim pod koniec XIX wieku, założone 21 listopada 1888 roku w Zakroczymiu przez bł. Honorata Koźmińskiego, kapucyna, oraz Elizę Cejzik (w zakonie m. Teresę od Oblicza Pańskiego), pedagoga i wychowawczynię. Popularnie mówi się o nas: siostry obliczanki.
Naszą duchowością żyją też siostry zjednoczone (żyjące pojedynczo), osoby świeckie pragnące wynagradzać Obliczu Chrystusa, oraz Obliczańska Wspólnota Młodych.
Czym żyjemy? Nasz charyzmat to dwie tajemnice:
SZUKAMY, O PANIE, TWOJEGO OBLICZA [Ps 27,8]
przez:
• kontemplację Twarzy Chrystusa w tajemnicach Jego życia, śmierci i zmartwychwstania
• adorację Najświętszego Sakramentu
• prostą obecność wśród ludzi w różnych środowiskach
• pracę zawodową w wielu różnych specjalnościach
• siostrzaną miłość we wspólnocie
…I WYNAGRADZAMY
• kochając Boga i bliźniego i przyjmując Jego „Miłość niekochaną”
• uwielbiając Jezusa w każdej sytuacji i miłością „ocierając” Jego Twarz cierpiącą i oszpeconą przez nasze ludzkie grzechy
• prosząc ufnie o miłosierdzie Ojca i łaskę nawrócenia dla każdego Jego dziecka
• starając się o własną wierność Bożym przykazaniom i ślubom zakonnym
• modląc się z wdzięcznością Bogu za Jego czułą dobroć dla nas i świata
________________________________
> świadectwa sióstr obliczanek: audycja „Powołani o powołaniu”, Radio Jasna Góra:
http://archiwum.radiojasnagora.pl/mp3/e3/e36c1ff5aebff6cc0b11d06fe2998130.mp3
> świadectwa sióstr obliczanek: audycja „Gdy Bóg będzie wszystkim we wszystkich” z cyklu „Niepokornie pokorny”, Radio Podlasie:
http://archiwum.radiopodlasie.pl/?p=32124
Obliczańska Wspólnota Młodych:
www.facebook.com/ObliczanskaWspolnotaMlodych
www.obliczanki.org.pl/www/index.php/owm
Adresy domów:
Ojcowie Biali


Pełna nazwa: Zgromadzenie Misjonarzy Afryki
Jurysdykcja: Sektor Polski
Adres domu głównego: ul. Ziemska 37, Natalin k/Lublina, 21-002 Jastków, www.misjonarzeafryki.org
Kontakt do referatu powołań: animacja@ojcowiebiali.org
Referent powołaniowy: Paweł Mazurek, paulom@onet.eu
Założyciel: Kardynał Karol Lavigerie
Data powstania: 1868
Duchowość: ignacjańska
Opis: Jesteśmy Zgromadzeniem misyjnym, założonym przez kard. Karola Lavigerie w 1868 r. w Algierze. Podstawową misją zgromadzenia jest ewangelizacja Afryki i dialog z Islamem.
Główne idee naszego Zgromadzenia Misjonarzy Afryki:
• „Być wszystkim dla wszystkich”, czyli postawa, która zakłada otwarcie, miłość i znajomość ludzi. Taka postawa musiała, rzecz jasna, przejawić się na zewnątrz. Lavigerie kładł wielki nacisk na ten podwójny aspekt duchowości, którą chciał zaszczepić swoim misjonarzom: trzeba wychodzić do ludzi, przyjmując ich sposób życia, ich język i ich ubiór (nasz habit zakonny, to ubiór ludzi z północnej Afryki: biała ghandura, biały burnus i wiśniowa czapeczka; jedynym znakiem zakonnym jest różaniec przewieszony na szyi, jak naszyjnik).
• Życie wspólnotowe. Misjonarze mieli się modlą się, pracują i żyją we wspólnotach złożonych co najmniej z trzech członków. Tej reguły kard. Lavigerie nie pozwolił nigdy poddawać pod dyskusję. Napisał, więc w Konstytucji: „Należy raczej zrezygnować ze zgromadzenia, niż z tej podstawowej reguły”.
• Międzynarodowy charakteru misjonarskiej wspólnoty. Nie chodziło mu tylko o przyjmowanie kandydatów z różnych krajów, chodziło mu o międzynarodowy charakter u samych podstaw, czyli że jakąkolwiek wspólnotę miały współtworzyć osoby z różnych narodowości. I tak powinno być już od pierwszych dni formacji. Kardynał widział w tym świadectwo katolickości, czyli powszechności Kościoła. Pochodzimy z 36 narodowości, żyjemy w 215 wspólnotach rozsianych w 42 krajach w tym w 23 krajach w Afryce.
Czy chcesz:
– Poświęcić swe życie dla Chrystusa w Afryce, na peryferiach Kościoła?
– Być narzędziem Boga w niesieniu Dobrej Nowiny na Czarnym Lądzie?
– Żyć i pracować w międzynarodowych wspólnotach?
– Dawać świadectwo życia wspólnotowego z głębokim pragnieniem pracy na rzecz pokoju i sprawiedliwości?
– Włączyć się w dialog z ludźmi o innej kulturze, tradycji i religii?
Jeżeli na przynajmniej z dwóch powyższych pytań odpowiedziałeś pozytywnie, skontaktuj się z nami.
www.misjonarzeafryki.org
Adresy domów:
Pasjonistki


Pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr Męki Pana naszego Jezusa Chrystusa
Adres domu głównego: Dom Generalny, ul. Husarii 55/57, 02-951 Warszawa, kontakt@siostrypasjonistki.pl, tel.: +22 858 87 61, www.siostrypasjonistki.pl
Założyciel: Sługa Boża M. Józefa Hałacińska
Data powstania: 13 lipca 1918 r.
Duchowość: pasyjna oraz franciszkańska
Opis: Siostry realizują charyzmat pasyjny, jaki otrzymała od Boga i przekazała Siostrom Sługa Boża M. Józefa Hałacińska. Charyzmat ten przejawia się w kulcie Męki Pańskiej oraz wynagradzaniu za grzechy własne i całego świata Cierpiącemu Zbawicielowi. Działalność apostolska obejmuje pracę z dziećmi i młodzieżą (prowadzimy przedszkole, posługujemy jako katechetki i nauczycielki w szkołach i przedszkolach) oraz posługę na rzecz osób starszych i chorych (prowadzimy Dom Opieki dla Osób Starszych oraz posługujemy w szpitalach jako pielęgniarki). Zgodnie z potrzebami miejscowych wspólnot parafialnych podejmujemy także pracę w zakrystiach i kancelariach parafialnych. Od 1986 roku Zgromadzenie Sióstr Pasjonistek jest obecne także na misjach w Kamerunie.
Jesteśmy zgromadzeniem kontemplacyjno-czynnym, opartym na Trzeciej Regule św. Franciszka z Asyżu.
Paulini


Pełna nazwa: Zakon Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika
Adres domu głównego: ul. o. A. Kordeckiego 2, 42-225 Częstochowa, Jasna Góra, +48 343777777
Kontakt do referatu powołań: www.powolania.paulini.pl, powolania.paulini@gmail.com tel. +48 501360143
Referent powołaniowy: o. Andrzej Grad, powolania.paulini@gmail.com
Założyciel: bł. Euzebiusz z Ostrzyhomia
Data powstania: 1225
Duchowość: pustelnicza, maryjna
Opis: Pełna nazwa Zakonu Paulinów brzmi: Zakon Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika (Ordo Sancti Pauli Primi Eremitae). Wzięta została od imienia św. Pawła Pustelnika z Teb, który żył w południowym Egipcie w latach 228-341, a którego Kościół uznał za pierwszego pustelnika.
Zakon Paulinów powstał za ziemi węgierskiej. Za ojca i założyciela Zakonu paulińskiego uważa się bł. Euzebiusza z Ostrzyhomia, który pod wpływem wizji przedstawiającej wiele małych płomieni łączących się w jeden wielki płomień, założył pierwszą wspólnotę paulińską. Te liczne małe płomienie miały bowiem oznaczać rozproszonych w węgierskich lasach pustelników, których Euzebiusz zgromadził razem, by odtąd żyli we wspólnocie jako zakonnicy. Do Polski z Węgier sprowadził paulinów książę Władysław Opolczyk. Paulini przybyli w 1382r. do Częstochowy, otrzymując niewielki kościół pod wezwaniem Matki Bożej (obecnie Jasna Góra). W nim wkrótce umieścili od wieków otaczany wielką czcią cudowny wizerunek Matki Bożej.
Paulini są zakonem kontemplacyjno-czynnym. Pielęgnowanie kontemplacji Boga w samotności oraz umiłowanie modlitwy liturgicznej jest pierwszym celem zakonu. Cechą wyróżniającą pauliński charyzmat jest również pracowity i ubogi tryb życia oraz praktyka pokuty jako udział w zbawczym wyniszczeniu Chrystusa. Kontemplacyjne powołanie wyrażające się w zawołaniu „sam na sam z Bogiem” paulini łączą z działalnością apostolską w służbie Kościołowi i bliźnim, realizującą się przez głoszenie Słowa Bożego, świadectwo życia, sprawowanie sakramentów, szczególnie sakramentu pokuty i pojednania.
Duszpasterska działalność paulinów urzeczywistnia się głównie poprzez prowadzenie parafii, katechizację, głoszenie rekolekcji, organizowanie pielgrzymek oraz opiekę nad sanktuariami – przede wszystkim maryjnymi, z których najsłynniejszym jest Jasna Góra w Częstochowie. Działalność misyjna to nowa karta w dziejach duszpasterskiego zaangażowania zakonu. Paulini głoszą Ewangelię na kontynencie afrykańskim w Kamerunie i Republice Południowej Afryki szerząc kult Czarnej Madonny. Ponadto paulini prowadzą m. in. własne wydawnictwo oraz rozgłośnię radiową.
www.youtube.com/user/PowolaniaPaulini,
Adresy domów:
Posłanniczki


Pełna nazwa: Instytut Świecki Najświętszego Serca Jezusa – Posłanniczek Maryi
Adres domu głównego: ul. Kazimierzowska 20, 05-510 Konstancin-Jeziorna, tel. (22) 756-36-06
Kontakt do referatu powołań: www.poslanniczki.blogspot.com, poslanniczki@go2.pl
Założyciel: bł. o. Honorat Koźmiński
Data powstania: 02.02.1874
Duchowość: franciszkańska
Opis: Instytut świecki Służebnic Najświętszego Serca Jezusa – Posłanniczek Maryi jest instytutem życia konsekrowanego. W odróżnieniu od osób zakonnych, śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa realizujemy w świecie, aby ożywiać go duchem Ewangelii wszędzie tam, gdzie przyjdzie nam żyć i pracować. Apostołujemy w naszej pracy zawodowej oraz we wszelkich formach obecności i działalności poprzez świadectwo chrześcijańskiego życia.
Naszym charyzmatem jest wychowanie i nauczanie dzieci i młodzieży. Chcemy docierać zwłaszcza do tych, którzy są zagrożeni demoralizacją lub obojętnością wobec Boga i Kościoła.
Szczególną troską obejmujemy dziewczęta i młode kobiety ponieważ od tego, jak zostaną one uformowane, będzie zależał kształt rodzin i losy społeczeństwa.
Chociaż nie wszystkie pracujemy w szkołach, to każda z nas stara się ofiarowywać modlitwy, trud i cierpienia w intencjach młodych ludzi.
Ośrodkiem naszej duchowości jest Najświętsze Serce Jezusa, które, czcimy i kontemplujemy, któremu służymy i wynagradzamy za odrzucenie i zniewagi, a światu chcemy ukazać, że w Nim odnajdzie miłosierdzie i pokój.
Czcimy i naśladujemy Matkę Bożą Dobrej Rady. Jest Ona dla nas wzorem pokory i posłuszeństwa woli Bożej. Przez Jej ręce powierzamy Bogu zagubiony świat.
Wzorem ewangelicznego życia jest dla nas św. Franciszek. Jego radykalizm pomaga nam kształtować w sobie wolność dzieci Bożych żyjących w realiach współczesnego świata.
Swoją konsekrację zachowujemy w dyskrecji zapewniającej szczególną siłę i skuteczność naszego oddziaływania. Nie wyróżniamy się strojem i zwykle mieszkamy osobno, jednak łączy nas wspólne powołanie, duchowość, cel i charyzmat.
Sercanki


Pełna nazwa: Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego
Adres domu głównego: ul. Garncarska 24, 31-115 Kraków, www.sercanki.org.pl, sercanki@zakon.opoka.org.pl, tel. +48 124225766
Kontakt do referatu powołań: www.barka.sercanki.org.pl, barka@sercanki.org.pl, tel. +48 503644605
Referent powołaniowy: s. Sancja Łucja Mazur, s.sancja07@gmail.com
Założyciel: św. Józef Sebastian Pelczar, bł.Klara Ludwika Szczęsna
Data powstania: 15.04.1894
Duchowość: franciszkańska
Opis: Każdy człowiek jest kimś wyjątkowym i niepowtarzalnym. A jednak niejednokrotnie zdarza się, że spotykamy kogoś, kto nosi w sercu marzenia i pragnienia podobne do naszych. Z drugiej strony ludzie na pozór bardzo różniący się od siebie potrafią zgodnie ze sobą pracować, gdy łączy ich wspólny cel…Jesteśmy wspólnotą osób, które wzajemnie się nie dobierały. Tym, co połączyło nas w jedną sercańską rodzinę zakonną, była fascynacja miłością Bożą, której znakiem jest Najświętsze Serce Jezusa, zranione ludzkimi grzechami, a jednocześnie nie przestające obdarzać miłością.Codziennie pozdrawiając się słowami Chwała Najświętszemu Sercu Jezusowemu – Chwała na wieki, przypominamy sobie, że celem bycia sercanką jest sprawienie, by miłość Boża była poznana i odwzajemniona. Każda z nas nosi symbol Bożego Serca wyszyty na szkaplerzu (przedniej części stroju zakonnego). Pragnie przez to wyrazić, że jej pragnieniem jest upodobnienie swego słabego, ludzkiego serca do gorejącego miłością Serca Zbawiciela. Szczególnym zadaniem zleconym nam przez założycieli jest wynagradzanie Bogu za grzechy, niewierności i obojętność nas samych oraz wszystkich ludzi, a także stawanie się narzędziem miłości Bożej dla dziewcząt, ludzi potrzebujących pomocy, chorych i tych wszystkich, których Opatrzność stawia na naszej drodze. Kontemplacja Tajemnicy Najświętszego Serca Jezusa kształtuje duchowość i działalność Sióstr.
Ucząc się od Bożego Serca ogarniać swym sercem każdego człowieka, siostry nie ograniczyły się jedynie do obszaru ojczystej ziemi. Obecnie pracują także we Włoszech, Francji, Stanach Zjednoczonych, Jamajce, Boliwii oraz na Ukrainie.
Bezpośrednim przygotowaniem do rozpoczęcia drogi życia zakonnego w naszym Zgromadzeniu jest kontakt z siostrą referentką powołaniową. Kandydatka, która słysząc w swym sercu głos Pana Pójdź za Mną rozważa możliwość lub zamierza od września wstąpić do Zgromadzenia powinna wcześniej, przynajmniej od stycznia, nawiązać z siostrą referentką kontakt indywidualny. Zobowiązana jest również do uczestnictwa w 6 spotkaniach formacyjnych, organizowanych dla kandydatek i dziewcząt rozeznających swoje powołanie oraz rekolekcjach powołaniowych.
Od października 2016 r. Przy naszym Zgromadzeniu działa Sercańska Rodzina Świeckich. Celem jej jest uwielbienie Bożej Miłości objawionej w przebitym Sercu Pana Jezusa przez:
modlitwę, troskę o osobistą formację religijną, zaangażowanie w życie Kościoła lokalnego i powszechnego, udział w dziełach prowadzonych przez siostry sercanki zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami.
Udział w stowarzyszeniu realizować się będzie w trzech grupach: dziecięcej, młodzieżowej, osób dorosłych.
Do Sercańskiej Rodziny Świeckich wstąpić może każdy, zarówno kobiety, jak i mężczyźni, małżonkowie czy osoby wolne, młodzież i dzieci, jednym słowem wszyscy, którzy we wspólnocie ze Zgromadzeniem Sióstr Sercanek pragną aktywnie włączyć się w dzieło nowej ewangelizacji poprzez budowanie Królestwa Serca Jezusowego w świecie.
Sercanki (bezhabitowe)


Pełna nazwa: Córki Najczystszego Serca NMP
Adres domu głównego: Pl. Honorata Koźmińskiego 6, 26-420 Nowe Miasto nad Pilicą,www.sercanki.zakon.opoka.org.pl, sercanki.nm@op.pl, 516148673, +486741084
Kontakt do referatu powołań: www.sercanki.pl, https://facebook.com/sercankipl, sercanki.pow@op.pl, sercanki.lomza@op.pl
Referent powołaniowy: s. Agnieszka Kudelska, kud.aga@op.pl
Założyciel: Bł. O. Honorat Koźmiński
Data powstania: 8 XII 1885
Duchowość: Franciszkańska, Maryjna
Opis: Charyzmatem duchowym(duchowością) Zgromadzenia Córek Serca Maryi jest uświęcenie przez zachowanie rad ewangelicznych w życiu ukrytym.
Wzorem szczególnej miłości i zjednoczenia z Jezusem jest Serce Maryi i św. Franciszek z Asyżu.
Nasze godło ukazuje płonące SERCE. To wyraz żaru miłości jakim było rozpalone Serce Maryi. Serce Sercanki ma płonąć taką miłością do Boga, by móc dzielić się nią z innymi.
W sercu centralne miejsce zajmuje krzyż jako wyraz Miłość Boga do człowieka. Na krzyżu natomiast przebite dłonie Chrystusa i Franciszka. To dewiza św. Franciszka: “Bym umarł z miłości ku Twej Miłości” Ma ona stać się również dewizą Sercanki.
Z charyzmatu duchowego wynika charyzmat apostolski.
Naszą misją jest: “rozniecanie w sercach dzieci i młodzieży ognia miłości Bożej i przeciwdziałanie obojętności religijnej”. Mamy to czynić poprzez nauczanie i wychowanie. W dzisiejszych czasach spełniamy naszą misję poprzez prowadzenie: przedszkoli, Rodzinnych Domów Dziecka, nauczanie w szkołach, prowadzenie rekolekcji i skupień dla młodzieży.
Siostry Szkolne


Pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr Szkolnych de Notre Dame
Jurysdykcja: Prowincja Polska
Adres domu głównego: ul. Mały Rynek 5, 45-020 Opole, www.ssnd.pl, prowincjalat@ssnd.pl, +48 77 402 50 85
Kontakt do referatu powołań: weronikassnd@interia.pl, 797 907 295
Referent powołaniowy: s. M. Weronika Bednarz, weronikassnd@interia.pl
Założyciel: Bł. Maria Teresa od Jezusa Gerhardinger
Data powstania: 24.10.1833 rok
Duchowość: augustiańska
Opis: Duchowość Zgromadzenia Sióstr Szkolnych de Notre Dame czerpie z duchowości św. Augustyna, który „widząc w Trójcy Świętej podstawę, źródło i cel każdej wspólnoty, założył wspólnotę, która miała być jednego serca i jednej duszy w Bogu” (Jesteście Posłane – Konstytucja Zgromadzenia). Centrum i źródłem zakonnej wspólnoty sióstr szkolnych jest Chrystus. On podtrzymuje wspólnotę swoją obecnością, zwłaszcza w Eucharystii. Życie na co dzień Eucharystią pobudza siostry do całkowitego oddawania siebie za innych, na wzór Chrystusa. Fundamentem Zgromadzenia jest ubóstwo, które wyraża się w dążeniu do prostego stylu życia, w otwartości na ludzi ubogich i potrzebujących. Ubóstwo jest też u źródła służby apostolskiej sióstr. Siostry są wyczulone na przyczyny niesprawiedliwości i nędzy w świecie. Ubogi Jezus jest dla sióstr wzorem i natchnieniem. Życie na wzór Maryi to jeszcze inny aspekt duchowości Zgromadzenia Sióstr Szkolnych de Notre Dame (Naszej Pani). Maryjność sióstr jest inspirowana słowami Maryi z Kany Galilejskiej: „Zróbcie wszystko, co Jezus wam powie”. Siostry rozumieją swoją postawę maryjną jako wsłuchiwanie się w objawiającego się Boga, wspólnotowe szukanie woli Bożej oraz kształtowanie odpowiedzi w duchu czasów. Podejmują służbę zwłaszcza tam, gdzie dostrzegają naglące i niezaspokojone jeszcze potrzeby człowieka. Maryja Niepokalanie Poczęta jest patronką Zgromadzenia. Dzień 8 grudnia jest świętem dziękczynienia Bogu za Maryję. Siostry Szkolne są zgromadzeniem czynnym, które realizuje swój charyzmat przez służbę wychowywania. Wychowywanie rozumieją siostry jako „uzdalnianie ludzi, by mogli osiągnąć pełnię swych możliwości jako osoby stworzone przez Boga na Jego Obraz i Podobieństwo, i pomaganie im, by wykorzystywali swe zdolności dla budowania świata sprawiedliwego i bardziej ludzkiego” (Konstytucja JP). Zgromadzenie prowadzi instytucje wychowawcze od przedszkoli do uniwersytetów. Służbę apostolską Zgromadzenia cechuje umiłowanie ubogich. Na wezwania Kościoła siostry obejmują wychowaniem szczególnie dzieci, młodzież i kobiety. Siostry wychowują przede wszystkim przez to, kim są jako osoby. Dlatego każda, niezależnie od rodzaju wykonywanej pracy, ma udział w procesie wychowania, także wtedy, gdy jest chora i niezdolna do pracy.
Zgromadzenie Sióstr Szkolnych de Notre Dame, o regule św. Augustyna, wyrosło z pilnej potrzeby kształcenia i wychowania młodzieży żeńskiej na początku XIX wieku, w czasie, kiedy po Rewolucji Francuskiej zamknięto w Europie Zachodniej większość szkół katolickich, zwłaszcza prowadzonych przez zgromadzenia zakonne.
Założycielka Zgromadzenia, Bł. Maria Teresa od Jezusa, Karolina Gerhardinger, urodziła się 20 czerwca 1797 r. w Stadtamhof/Regensburg w Bawarii. Była uczennicą szkoły zakonnej Kanoniczek Regularnych św. Augustyna de Notre Dame. Karolina, jako młoda nauczycielka założyła w 1833 roku w Neunburgu/Bawaria Zgromadzenie Ubogich Sióstr Szkolnych de Notre Dame. Wskrzesiła tym samym życie zakonne wspólnotowe o charakterze apostolskim oraz system szkół katolickich. Zakładane przez siebie szkoły ukierunkowała w sposób szczególny na chrześcijańskie wychowanie dziewcząt, doskonalenie kobiety, a tym samym rodziny. Pierwszorzędną troską objęła najuboższe dziewczęta w małych wioskach i miastach. Siostry podejmowały pracę tam, dokąd były wzywane, zawsze wybierając bezpośrednią służbę człowiekowi. W chwili śmierci Założycielki, w dniu 9 maja 1879 r., Zgromadzenie liczyło ponad 2500 sióstr.
Od roku 1956 dom generalny znajduje się w Rzymie, a dom Polskiej Prowincji znajduje się od roku 1946 w Opolu.
Prowincja polska cieszy się darem beatyfikacji bardzo utalentowanej nauczycielki i wychowawczyni, siostry Marii Antoniny Kratochwil (1881–1942), która w gronie 108 Męczenników II wojny światowej została wyniesiona na ołtarze przez Ojca świętego Jana Pawła II w dniu 13 czerwca 1999 roku. Siostry z Polski pracują aktualnie (rok 2016) także poza granicami Kraju: w Gambii, Nigerii, Ghanie/Afryka, w Czechach, w domu generalnym w Rzymie, pośród Polonii w USA.
Obecnie (2016 r.) na całym świecie jest ponad 2500 sióstr szkolnych pracujących w 34 krajach świata, w 9 Prowincjach Zgromadzenia.
W Polsce siostry prowadzą: dom dziecka (placówka wielofunkcyjna), domy pomocy społecznej dla chłopców niepełnosprawnych, przedszkola, bursę dla dziewcząt, akademik dla studentek, dom rekolekcyjny dla dzieci i młodzieży, świetlice środowiskowe dla dzieci, wolontariat. Siostry pracują też w instytucjach kościelnych, przy parafiach, prowadzą przedszkole parafialne, nauczają religii w szkołach różnych szczebli, przedszkolach i katechizują przy parafiach oraz podejmują zadania na płaszczyźnie charytatywnej i międzyzakonnej. Ważną część pracy sióstr stanowi służba wspólnocie zakonnej, rozumiana jako służba apostolska.
Strój: Bezrękawnik koloru czarnego, biała bluzka ze stójką lub czarna bluzka i biały pektoralik, czarny żakiet; odznaka Zgromadzenia; czarny welon z odkrytym czołem.
Adresy domów:
Trynitarze


Pełna nazwa: Zakon Najświętszej Trójcy i Niewolników
Jurysdykcja: Delegatura polsko-austriacka
Adres domu głównego: ul. Łanowa 1 B, 30-725 Kraków, www.trynitarze.pl, trynitarze@trynitarze.pl, +48 12 653 21 93
Kontakt do referatu powołań: www.trynitarze.pl, powolania@trynitarze.pl, +48 501 369 890 www.facebook.com/Trynitarze-Duszpasterstwo-Powołań
Referent powołaniowy: br. Maciej Kowalski, maciekosst@gmail.com
Założyciel: św. Jan de Matha
Data powstania: 28.01.1193
Duchowość: Duchowość trynitarzy opiera się na Regule napisanej przez św. Jana de Matha. Można streścić ją w trzech słowach: adoracja, jedność i wyzwolenie.
Opis: Misja trynitarzy kryje się już w samej nazwie: Zakon Najświętszej Trójcy i Niewolników, i polega na uwielbieniu Trójcy Świętej, życiu w braterskiej wspólnocie oraz pracy wśród ludzi potrzebujących, zwłaszcza prześladowanych za wiarę.
Trynitarze w Polsce realizują ten charyzmat na kilka sposobów. Prowadzą Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych. Pełnią funkcję kapelanów więziennych, otaczając opieką duszpasterską osadzonych i ich rodziny. Pomagają uzależnionym od alkoholu. Starają się także pamiętać o prześladowanych chrześcijanach. Czynią to, organizując czuwania modlitewne w ich intencji oraz zbiórki pieniężne. Wreszcie podejmują działalność rekolekcyjną. Głosząc Słowo Boże, dzielą się swoim doświadczeniem wiary, szczególnie z perspektywy bycia dla innych.
Adresy domów:
Urszulanki SJK


Pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego
Adres domu głównego: ul. Wiślana 2, 00-317 Warszawa, +48 22 826 37 37
Kontakt do referatu powołań: www.urszulanki.pl, mlodzi@urszulanki.pl;
Referent powołaniowy: Centrum warszawskie: s. Ewa Protaś, mlodzi@urszulanki.pl, +48 726 778 495
Założyciel: św. Urszula Ledóchowska
Data powstania: 1920
Duchowość: Duchowość ignacjańska
Opis: Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego, zwane też urszulankami szarymi, jest jedną z licznych gałęzi rodziny urszulańskiej, powołanej do życia w 1535 roku przez św. Anielę Merici, i zostało założone przez św. Urszulę Ledóchowską w 1920 roku.
Szczególną misją Zgromadzenia w Kościele jest głoszenie Chrystusa, miłości Jego Serca – przez wychowanie i nauczanie dzieci i młodzieży, służbę braciom najbardziej potrzebującym i pokrzywdzonym oraz przez inne formy działania zmierzające do ewangelizacji świata.
Nauczanie i wychowanie oraz pomoc ubogim są podstawowym działaniem apostolskim we wszystkich krajach, w których żyjemy.
Siostry pragną iść drogą ewangelicznego radykalizmu i braterskiej służby przez świadectwo życia osobistego i siostrzanej komunii we wspólnocie, zaangażowanie katechetyczne, wychowawcze i nauczycielskie, charytatywne i misyjne.
Obecnie Zgromadzenie posługuje w 14 krajach: Polsce, Włoszech, Francji, Niemczech, Finlandii, Ukrainie, Białorusi, Rosji; Kanadzie, Argentynie, Brazylii, Boliwii; Tanzanii, Filipinach.
Duchowość: Urszulanek Serca Jezusa Konającego to umiłowanie Bożego Serca wyrażone:
› całkowitym oddaniem się Jezusowi w czystości, ubóstwie, posłuszeństwie
› na wzór Maryi, Służebnicy Pana
› przez: modlitwę, pokorę, pracę, prostotę, umartwienie, pogodę ducha, miłość siostrzaną.
Ad maiorem Dei gloriam (Na większą chwałę Boga) – zapisane jako motto w Konstytucjach Zgromadzenia – ukazuje motywację naszego działania i życia
Prowadzić dusze do Jezusa, dać im poznać nieskończoną dobroć Serca Jezusowego
– oto ideał, dla którego poświęcić się mamy. /m. Urszula, Testament
Więcej:
www.urszulanki.pl
www.youtube.com/c/UrszulankiPl
https://soundcloud.com/urszulanki_sjk
Adresy domów:
Urszulanki Unii Rzymskiej


Pełna nazwa: Unia Rzymska Zakonu Świętej Urszuli
Jurysdykcja: Prowincja Polska
Adres domu głównego: ul. Racławicka 101, 02-634 Warszawa, www.osu.pl, powolanie@osu.pl, +48 728891152
Kontakt do referatu powołań: www.osu.pl, powolanie@osu.pl, +48 728891144
Referent powołaniowy: s. Jana Krogul OSU, janakrogul@gmail.com
Założyciel: św. Aniela Merici
Data powstania: 25.11.1535
Duchowość: Duchowość św. Anieli Merici – inaczej duchowość mericiańska, która łączy kontemplację i apostolstwo
Opis:
Linki:
http://osu.pl/Towarzystwo_sw_Urszuli_54,0.html
http://osu.pl/Rozwoj_dziela_sw_Anieli_55,0.html
http://osu.pl/Urszulanki_w_Polsce_56,0.html
http://osu.pl/Razem_w_drodze_1093,0.html
https://www.youtube.com/watch?v=bGA6SIYR3CQ
https://www.youtube.com/watch?v=fms09aZ4qSs
https://www.youtube.com/watch?v=d-EZyrypqA8
https://www.youtube.com/watch?v=oTiSrYJcxRo
https://www.youtube.com/watch?v=VgPm7dqsYXc
https://www.youtube.com/watch?v=Y8-ETdFO4MU
https://www.youtube.com/watch?v=qkLCjGolOc4
https://www.youtube.com/watch?v=G57HEVSfNM4
Adresy domów:
Uczennice Krzyża


Pełna nazwa: Wspólnota Sióstr Uczennic Krzyża CSDC
Adres domu głównego: ul. Kościelna 4a, 71-834 Szczecin, www.uczennicekrzyza.pl, www.centrumformacji.eu, +48 91 453 84 49
Kontakt do referatu powołań: Plac kościelny 2, 70-820 Szczecin, powolanieuk@gmail.com,+48 502 272 271, +48 91 453 84 49
Referent powołaniowy: s.Gracjana Woroniak, agworoniak@wp.pl
Założyciel: s. Christiana Mickiewicz
Data powstania: 1982
Opis:
Uczennica Krzyża to inaczej uczennica Bożej miłości. Naśladuje Jezusa będącego w drodze i głoszącego miłość. Jemu oddana w zawierzeniu Maryi-Pierwszej Uczennicy Krzyża jest po to, by ratować braci, szczególnie tych, których wieczność jest zagrożona. Jesteśmy posłane do świeckich, by mogli stawać się dzisiaj apostołami w świecie i mogli żyć naszą duchowością, by mogli odkrywać powołanie do bycia również uczniami Krzyża we wspólnotach i indywidualnie. Jesteśmy młodą wspólnotą w Kościele powstałą stosunkowo niedawno. Jesteśmy gotowe by odczytywać dzisiaj potrzeby Kościoła, znaki czasu, aby z nową mocą głosić Jezusa tam gdzie jesteśmy dziś obecne. Na dziś pracujemy tylko na terenie Polski w 6 diecezjach. Jest nas ponad 60 sióstr. S. Christaiana Mickiewicz- nasza założycielka jest siostrą żyjącą pośród nas i wspierającą nas duchowo i apostolsko. Podejmujemy zwyczajne prace z głębokim nachyleniem na ewangelizację, formację, duszpasterstwo świeckich. Prowadzimy centrum formacji świeckich, w tym sesje, rekolekcje, pracę z dziećmi, młodzieżą, rodzinami, chorymi itp.
Historia
http://www.uczennicekrzyza.pl/owspolnocie/historia.html
Założycielka Wspólnoty-wywiad
http://szczecin.tvp.pl/13861807/20214
Świadectwo powołania – siostra Gracjana
https://www.youtube.com/watch?v=uHt6Obfw3Dc
Świadectwo powołania – siostra Klara
https://www.youtube.com/watch?v=WHXvlCCdOXE
Nagrania Wspólnoty Sióstr Uczennic Krzyża
https://www.youtube.com/watch?v=dTNKsi5Y9A0
Sobota dla Jezusa
http://centrumformacji.eu/index.php/przystan/sobotydlajezusa.html
Centrum Formacji Świeckich
http://centrumformacji.eu/
Uczniowie Krzyża
http://www.uczennicekrzyza.pl/uczniowie-krzyza.html
Zasłuchanie w Słowo
http://www.centrumformacji.eu/index.php/zasluchaniewslowo/ozasluchaniuwslowo.html
Szkoła Liturgicznego Animatora Muzycznego
http://www.centrumformacji.eu/index.php/szkolaliturgicznegoanimatoramuzycznego/oszkole-szkolaanimatoramuz.html
REKOLEKCJE RODZINNE
http://www.centrumformacji.eu/index.php/rekolekcje.html
Rekolekcje rodzinne 2012
https://www.youtube.com/watch?v=hpvcXfmQghY
Centrum Formacji Rodziny
http://www.cfr.org.pl/
Wieczory tematyczne
http://centrumformacji.eu/index.php/wieczorytematyczne.html
CFŚ – Warsztaty Muzyczno-Liturgiczne – Poznań 2010
https://www.youtube.com/watch?v=MtUWq9cS8VY
Być kobietą – lubię to! – s.Filipa
http://2ryby.pl/autor/s-filipa/
Galeria
Dni Wspólnoty
https://plus.google.com/photos/114001433056045263923/albums/6081486297951297665
Modlitwa Uwielbienia z pieśniami Wspólnoty
Wspólnota Sióstr Uczennic Krzyża i Przyjaciele Wspólnoty
http://centrumformacji.eu/index.php/siostryuczennicekrzyza/modlitwa-uwielbienia-080613.html
Rekolekcje dla dziewcząt
https://plus.google.com/photos/114001433056045263923/albums/6067469658642434081
https://plus.google.com/photos/114001433056045263923/albums/6112852580400381297
Wspomożycielki


Pełna nazwa: Wspomożycielki Dusz Czyśćcowych
Jurysdykcja:
Adres domu głównego: ul. Poprzeczna 1, 05-070 Sulejówek, www.wspomozycielki.pl, wspom@wp.pl, 227833154
Kontakt do referatu powołań: www.wspomozycielki.pl, powolania-wspomozycielki@wp.pl tel. +48 663-211-664
Referent powołaniowy: s. Magdalena Staśko, powolania-wspomozycielki@wp.pl
Założyciel: Wanda Olędzka
Data powstania: 10.XI.1889
Duchowość: franciszkańska
Opis: Zgromadzenie Sióstr Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych zostało założone w Zakroczymiu w 1889 roku przez bł. Honorata Koźmińskiego, który w wewnętrznym natchnieniu i zewnętrznych okolicznościach odczytał wezwanie Boże do jego utworzenia oraz Wandę Olędzką, która to jako młoda dziewczyna mająca zaledwie dwadzieścia kilka lat zapragnęła oddać swoje życie Chrystusowi. Celem Zgromadzenia jest miłość do Chrystusa Odkupiciela, która wyraża się w niesieniu pomocy cierpiącym na ziemi i w czyśćcu. Siostry żyją duchowością franciszkańską, która pomaga im na co dzień podążać drogą Ewangelii i według niej kształtować umysły i serca. Zgromadzenie prowadzi szeroki apostolat wśród ludzi świeckich włączających się w charyzmat pomocy duszom czyśćcowym. W duchu Założyciela wspomożycielki ofiarują Bogu wszystkie chwile swego życia tak, by żadna z nich nie była zmarnowana dla nieba.
„Wspomożycielki, naśladując Chrystusa Pana, przenoszą się duchowo do czyśćca, aby ratować dusze tam cierpiące i jako Zbawiciel zasługami swymi spłacił długi dusz czekających odkupienia, tak one zrzekają się zasług wszelkich dla siebie, na korzyść dusz czyśćcowych – a zatem przedstawiają tajemnicę miłości Chrystusa za zmarłych.” Od pierwszych dni istnienia naszej rodziny zakonnej aż po dzień dzisiejszy jesteśmy wierne temu co zapoczątkowała nasza Założycielka. Obecnie prowadzimy dwa domy pomocy społecznej, w Nowym Mieście nad Pilicą i w Legionowie gdzie ludzie starsi, samotni mogą zamieszkać i godnie spędzić ostatnie lata swojego życia. Otaczamy także troską dzieci, prowadząc przedszkole w Zakroczymiu oraz podejmując prace katechetyczną w szkołach. Zgodnie z charyzmatem i zadaniami apostolskimi podejmowanymi przez zgromadzenie otaczamy także troską osoby cierpiące po stracie swoich najbliższych, dając im możliwość przyjazdu do naszej wspólnoty, uczestnictwa w życiu modlitwy sióstr, uzyskania wsparcia w przeżywaniu czasu żałoby. Troskę o dusze cierpiące w czyśćcu staramy się szerzyć wśród ludzi starszych i młodych. Od ponad 30 lat istnieje Apostolstwo Pomocy Duszom Czyśćcowym dla ludzi starszych oraz Młodzieżowe Dzieło Pomocy dla Czyśćca dla ludzi młodych. Do tego dzieła może należeć każdy wierzący i praktykujący katolik, niezależnie od stanu i wieku, który pragnie nieść pomoc duszom czyśćcowym.
Nasza misja koncentruje się na wspomaganiu dusz czyśćcowych, ale nie polega ona tylko na zwróceniu się ku osobom zmarłym, ale także na działalności apostolskiej wśród ludzi żyjących. To właśnie dla nich mamy być aniołami przypomnienia, bo zmarłym nie trzeba już niczego przypominać. Ich ziemskie życie się zakończyło, a razem z nim dobiegł końca czas wzrastania w miłości do Boga i człowieka. Między innymi z tą prawdą wspomożycielki starają się dotrzeć do ludzi, niekiedy tak bardzo zaabsorbowanych codziennością, że nie mających czasu na modlitwę czy refleksję nad swoim życiem. Im trzeba przypominać o tym, co powinno być najważniejszą troską człowieka wierzącego – nie rzeczy materialne, ale wieczność.
https://www.youtube.com/watch?v=KCFvDYPlmGY
Adresy domów:
Zmartwychwstanki (Prowincja Poznańska)


Pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa
Jurysdykcja: Prowincja Poznańska
Adres domu głównego: ul. Głogowska 145, 60-206 Poznań, www.zmartwychwstanki.org.pl, poznan@zmartwychwstanki.org.pl, +48 618665886
Kontakt do referatu powołań: www.zmartwychwstanki.org.pl, s.rafaela.a@wp.pl, +48 796819463
Referent powołaniowy: s. Rafaela Anna Kazyaka, s.rafaela.a@wp.pl
Założyciel: Celina i Jadwiga Borzęckie
Data powstania: 06.01.1891
Duchowość: duchowość paschalna
Opis:
Nasze korzenie sięgają XIX w., a dokładnie upadku Powstania Listopadowego w 1831r. Wielu wybitnych Polaków na czele z Adamem Mickiewiczem znalazło się w Paryżu na emigracji. Ci, którzy kochali swoją Ojczyznę zrozumieli, że zmalały szanse na odzyskanie niepodległości drogą zbrojnego powstania, nie zgasły jednak w nich nadzieje na ratowanie Ojczyzny poprzez prace nad moralnym odrodzeniem narodu. Adam Mickiewicz powiedział: „Polsce potrzeba nowego zakonu”. Bogdan Jański, Hieronim Kajsiewicz i Piotr Semenenko założyli Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa.
W myśli Bożej były jeszcze Siostry Zmartwychwstanki. Do żeńskiej gałęzi Zgromadzenia Pan Bóg powołał dwie Polki, matkę i córkę: Celinę i Jadwigę Borzęckie. Pod kierunkiem Ojca Piotra Semenenki, ówczesnego generała Zmartwychwstańców, przyszłe założycielki poznawały zasady zmartwychwstańskiej drogi własnego uświęcenia i pracy dla innych.
6 stycznia 1891r. w Rzymie złożyły śluby dając tym samym początek Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa.
Celem powstałego na emigracji Zgromadzenia była i jest praca nad moralnym odrodzeniem społeczeństwa, dlatego Siostry podjęły pracę wychowawczą wśród dzieci w Rzymie, a gdy tylko stało się to możliwe przybyły na ziemie ojczyste. Wkrótce udały się z misją do Bułgarii i Ameryki.
Obecnie służymy na pięciu kontynentach. Podejmujemy głównie pracę wychowawczą prowadząc przedszkola oraz szkoły. Jednakże podejmujemy również inne posługi: katechetyczne, parafialne, opiekę nad chorymi. Pragniemy być blisko człowieka niosąc mu nadzieję i radość Zmartwychwstania Pana naszego Jezusa Chrystusa.
Zmartwychwstały Pan jest naszą największą miłością. To On nas posyła i to On daje nam łaskę i siłę do podejmowania codziennej posługi. Jako Zmartwychwstanki żyjemy doświadczeniem paschalnym: męką, śmiercią i Zmartwychwstaniem Pana Jezusa. Doświadczając mocy zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią, pragniemy głosić światu, że wielka dobroć Boga i Jego potęga nieskończenie przewyższają zło, niepowodzenia czy nieszczęścia.
Chrystus Zmartwychwstał jako pierwszy, a my jesteśmy powołani, ażeby zmartwychwstać razem z Nim.
link: www.facebook.zmartwychwstankipozn
Adresy domów:
Jeśli nie ma tu twojej formy życia lub chcesz zaktualizować dane, to skontaktuj się z administratorem strony.